دنک شاردینگ Danksharding و پروتو دنک شاردینگ proto-danksharding اجزای حیاتی در ارتقاء لایه اجماع اتریوم Ethereum هستند. هدف این فناوری‌ها افزایش مقیاس‌پذیری و کارایی اتریوم، به‌ویژه در زمینه رولاپ های لایه ۲ است.

دنک شاردینگ یک راه حل مقیاس‌پذیری لایه ۲ است که برای توانمندسازی دومین بلاک چین محبوب جهان، اتریوم، جهت دستیابی به پتانسیل کامل طراحی شده است. پروتودنک شاردینگ یک پیاده سازی اولیه در نقشه راه dankharding است. Proto-danksharding که به عنوان بخشی از EIP-4844 تأیید شده است، به طور رسمی در پیشنهادات بهبود اتریوم در به روزرسانی Cancun-Deneb اتریوم گنجانده شده است.

این به روزرسانی در 17 ژانویه در شبکه آزمایشی Goerli اجرا شد. طبق برنامه آزمایشی Dencun، مرحله مهم بعدی برای 30 ژانویه برنامه ریزی شده است که پیاده سازی در شبکه آزمایشی Sepolia خواهد بود. شبکه آزمایشی Holesky قرار است در 7 فوریه راه اندازی شود. با این حال، تیم توسعه اتریوم هنوز تاریخ اجرا در شبکه اصلی برای ارتقا را فاش نکرده است.

در این رابطه بخوانید‌ : آیا کسب سود منجر به کاهش سرعت پذیرش ارزهای دیجیتال می شود؟

دنک شاردینگ قصد دارد راه‌حل‌های لایه ۲ اتریوم، به‌ویژه رولاپ ها را تا حد امکان مقرون‌به‌صرفه و سریع‌تر بسازد، زیرا بلاک چین روز به روز با جذب کاربران شلوغ‌تر می‌شود. Danksharding و proto-danksharding هسته اصلی آینده مقیاس‌پذیری اتریوم هستند.

دنک شاردینگ یکی از آخرین مراحل ارتقای طولانی مدت شبکه اتریوم برای به حداکثر رساندن ظرفیت شبکه است. تاکنون، عناصر اصلی این فرآیند شامل تغییرات عمده در شبکه، از جمله انتقال از اجماع اثبات کار به اثبات سهام بوده است.

راه‌حل‌های لایه ۲ کارایی و مقیاس‌پذیری بلاک چین را افزایش می‌دهند

لایه 2 قابلیت های بلاک چین های پایه مانند اتریوم را تقویت می کند. در اتریوم، رولاپ ها به عنوان راه حل لایه 2 موثر ظاهر شده اند.

راهکار لایه 2 به هر چارچوب یا پروتکل ثانویه ای اشاره دارد که بر روی بلاک چین موجود ساخته شده است که ویژگی هایی را اضافه می کند و قابلیت های مقیاس پذیری زنجیره پایه را بهبود می بخشد. لایه 2 به عنوان شبکه آف چین مجزا از زنجیره پایه لایه 1 عمل می کند، جایی که تراکنش ها پردازش می شوند و سپس به صورت دوره ای به صورت آن چین تأیید می شوند.

در حالی که اتریوم تنها می‌تواند حدود 15 تراکنش در ثانیه را پردازش کند، لایه 2 می‌تواند هزاران تراکنش را با هزینه‌های پایین پردازش کند.

امنیت و تمرکززدایی همچنان حفظ می‌شود، زیرا فرآیندی وجود دارد که در آن زنجیره پایه که بزرگ‌تر و غیرمتمرکز است تراکنش‌های لایه  آف چین را تأیید می‌کند. کاربران بلاک چین می‌توانند با یک فرانت‌اند لایه 2 مانند آربیتروم Arbitrum تعامل داشته باشند، که تراکنش‌ها را بسیار سریع‌تر پردازش می‌کند و ارزان تر از اتریوم است.

رولاپ ها شکلی از راهکار لایه 2 در کنار کانال ها، پلاسما، سایدچین ها و ولیدیوم validium هستند.

رولاپ ها تراکنش ها را بر روی لایه 2 اجرا می کنند و اطلاعاتی را که در خود دارند به صورت دوره ای برای تأیید به زنجیره اصلی ارسال میکنند. این روش توزیع هزینه های ثابت را در چندین تراکنش امکان پذیر می کند و هزینه های ناشی از نوسان قیمت گس را کاهش می دهد.

مقیاس پذیری اتریوم و تکامل رول آپ ها

در روند افزایش مقیاس پذیری اتریوم، یک راه حل اصلی پدیدار شده است: Rollup. رولاپ ها مجهز به فناوری مانند dankharding در راستای افزایش مقیاس‌پذیری اتریوم، کاهش هزینه‌های تراکنش و حفظ اصول اساسی شبکه شامل عدم تمرکز و امنیت طراحی شده اند.

رولاپ های Optimistic و zero-knowledge دو شکل اصلی رولاپ های موجود هستند. در حال حاضر رولاپ های Optimistic محبوب ترین راه حل های مقیاس پذیری اتریوم هستند، همگام با بلاک چین اتریوم عمل می کنند و قابل ترکیب هستند، که یک مزیت حیاتی است.

دنک شاردینگ و پروتو دنک شاردینگ بلاب های داده را معرفی می کنند

بهینه‌سازی رولاپ های اتریوم به مؤلفه‌های خاصی از dankharding و proto-danksharding، مانند بلاب blob داده و طرح تعهد چند جمله‌ای KZG متکی است. این عناصر تکنولوژیکی به عنوان پایه ای برای افزایش قابلیت های rollup اتریوم عمل می کنند.

همچنین بخوانید : آزمون تورینگ (Turing Test) چیست؟

هسته اصلی اجرای لایه‌ ۲ مقیاس‌پذیری dankharding، معرفی بلاب ها است. حباب ها به واحدهای بزرگ داده ای اطلاق می شوند که برای بخشی از ساختار تراکنش اتریوم طراحی شده اند. در حال حاضر رولاپ ها از calldata برای ذخیره داده‌های تراکنش استفاده می‌کنند.

پروتو دنک شاردینگ بلاب های داده ای را معرفی می کند که می توانند به بلاک های تراکنش متصل شوند و به طور خودکار ظرف یک تا سه ماه حذف می شوند. Blob ها تراکنش هایی هستند که حامل یک محموله 125 کیلوبایتی “blob” ذخیره شده در لایه اجماع اتریوم هستند. این روش اجازه می‌دهد تا داده‌ها در تراکنش‌های رولاپ به صورت ارزان‌تر ارسال شوند و باعث صرفه‌جویی برای کاربران نهایی شود (یعنی هزینه‌های گس کمتر).

پروتو دنک شاردینگ از طرح تعهد چند جمله‌ای KZG استفاده می‌کند، که نام آن از سه نویسنده اصلی این طرح (کیت، زاوروچا و گلدبرگ) الهام گرفته شده است. KZG بلاب های داده را به تعهدات رمزنگاری کوچک تبدیل می کند.

برخلاف شبکه‌های مالی سنتی، بلاک‌چین‌ها برای حفظ داده ها و تأیید دفاتر معاملات به اشخاص ثالث مانند بانک‌ها متکی نیستند. در یک بلاک چین، این فرآیند توسط یک شبکه غیرمتمرکز از کامپیوترهای مستقل به نام گره ها انجام می شود.

یک شبکه غیرمتمرکزتر با گروه بزرگتری از گره ها نیز به امنیت بیشتر کمک می کند. هرچه یک بلاک چین گره های بیشتری داشته باشد، از نظر تئوری ایمن تر می شود. درنتیجه مهاجم باید قدرت محاسباتی بیشتری را به تصاحب یک شبکه بزرگتر و انجام یک حمله 51 درصدی اختصاص دهد.

امنیت با تمرکززدایی بالاتر مستقیماً بر مقیاس پذیری یک شبکه تأثیر می گذارد، زیرا هر تراکنش باید در تعداد زیادی از گره ها تأیید شود. این بدان معنی است که با بزرگتر شدن شبکه، اطلاعات بیشتری باید توسط شرکت کنندگان بیشتری پردازش شود.

در بلاک چین‌های بزرگ‌تری مانند بیت‌کوین و اتریوم، تراکنش‌ها برای کاربران نهایی در دوره‌های شلوغی شبکه گران و کند می‌شوند، زیرا مدل‌های امنیتی بلاک چین فرآیندی را الزامی می‌کنند که نمی‌توان آن را نادیده گرفت. پروتکل اتریوم برای رسیدگی به این مشکلات به ویژه با توجه به رشد قابل توجه شبکه، مقیاس پذیری را در اولویت قرار داده است.

راهکارهای لایه 2 بلاک چین ها را در برابر غول های پرداخت متمرکز قدرتمند می کنند

سیستم‌های پرداخت متمرکز مانند ویزا می‌توانند تراکنش‌ها را در مقیاس بسیار سریع‌تر پردازش کنند، زیرا این شبکه‌ها بسته هستند و نیازی به اجماع مشترک ندارند. راه‌حل‌هایی مانند dankharding و proto-dankharding برای شاردینگ بلاک چین طراحی شده‌اند. پردازش تراکنش‌های آف چین مبتنی بر لایه ۲ ساخته شده است تا ظرفیت شبکه اتریوم را افزایش دهد و dankharding به بهینه‌سازی یکی از راه‌حل‌های لایه ۲ اصلی اتریوم کمک می‌کند: رولاپ ها.

در حالی که هم Dankharding و هم Pro-Danksharding حاوی کلمه Sharding هستند، هیچ کدام از مدل سنتی فناوری شاردینگ بلاک چین پیروی نمی کنند، که هدف آن تقسیم یک بلاک چین به چند قسمت است. شارد چین های اتریوم دیگر بخشی از نقشه راه این بلاک چین نیستند.

در عوض، dankharding از نمونه‌گیری داده‌های توزیع شده در بلاب ها برای مقیاس‌پذیری اتریوم استفاده می‌کند. اجرای این روش بسیار ساده تر از تکنیک های پیشرفته تر شاردینگ بلاک چین است. گاهی اوقات این مدل تحت عنوان “data-sharding” معرفی می شود.

نقشه راه اتریوم چه زمانی به پایان می رسد؟

تاریخ تکمیل نقشه راه اتریوم می‌تواند با دستیابی به اطلاعات جدید و پیشرفت‌های فناوری تغییر کند.

پیش‌بینی می‌شود در شش ماه آینده، چند به‌روزرسانی، مانند برداشت‌های استیکینگ، اجرا شود. برخی از پیشرفت ها، مانند مقاومت کوانتومی، ممکن است تا پنج تا 10 سال دیگر اعمال نشوند.

از آنجایی که اجزا به طور همزمان و با سرعت های مختلف در حال توسعه هستند، تعیین زمان تکمیل نقشه راه دشوار است. علاوه بر این، عوامل خارجی ممکن است باعث شوند که فوریت ارتقاء تغییر کند.

تکامل اتریوم را می توان با تکامل بیولوژیکی مقایسه کرد، جایی که سازگاری بسیار مهم است، و با افزایش عملکرد، مقیاس پذیری و امنیت شبکه، تغییرات کمتری مورد نیاز خواهد بود.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو