در این مقاله به روش هایی برای تنوع بخشیدن به سبد سهام متمرکز پرداخته ایم.

بسیاری از افرادی که طولانی مدت برای یک شرکت کار کرده اند اغلب سهام متمرکزی را در یک شرکت به دست می آورند. این موضوع اغلب می تواند از نظر عدم تنوع، مسائل مالیاتی و نقدینگی برای سرمایه گذار مشکل ایجاد کند. یک سبد سهام بسیار متمرکز، سرمایه گذار را با ریسک قابل توجهی از سرنوشت یک شرکت مواجه می کند. بعلاوه، اگر سود سرمایه قابل توجهی در آن سبد ایجاد شده باشد، فروش کل موقعیت ممکن است یک گزینه مالیاتی کارآمد نباشد. برای مدیریت این مشکلات، چهار استراتژی وجود دارد که معمولاً می‌توان برای به حداقل رساندن ریسک دارایی خود استفاده کرد.

همه نمی توانند از استراتژی های این مقاله استفاده کنند. اکثر ابزارهای مالی توصیف شده معمولاً مستلزم این هستند که سرمایه گذار به عنوان یک «سرمایه گذار معتبر» تحت قانون D کمیسیون بورس و اوراق بهادار در نظر گرفته شود. این امر، استفاده از این ابزارها را برای سرمایه گذارانی که سبد سهام غیرمتنوع و با ارزشی دارند و همچنین قصد دارند ریسک خود را کاهش دهند، محدود می کند.

در این رابطه بخوانید‌ : مکانیزم اجماع اثبات اعتبار چیست؟ و چگونه کار میکند؟

1.ایکوئیتی کولار

رویکرد اول یک استراتژی پوشش ریسک بسیار رایج است و ممکن است برای بسیاری از سرمایه گذاران آشنا باشد. ایکوئیتی کولار (Equity Collars) شامل خرید یک قرارداد اختیار فروش طولانی مدت برای سبد های تک سهم همراه با فروش یک قرارداد اختیار خرید طولانی مدت است. این رویکرد باید فضای کافی برای سود و زیان احتمالی در نظر بگیرد، بنابراین از نظر اداره مالیات (IRS) یک فروش سودمند در نظر گرفته نمی شود و مشمول مالیات می شود.

در ایکوئیتی کولار، قرارداد اختیار فروش به مالک این حق را می دهد که سبد سهام غیرمتنوع خود را با قیمت معینی در آینده بفروشد و از آنها در روند نزولی حمایت کند. فروش قرارداد اختیار خرید، درآمد عالی را برای سرمایه گذار فراهم می کند که می تواند از آن برای خرید قرارداد اختیار فروش استفاده کند. اغلب، بسیاری یک کولار “بی هزینه” را انتخاب می کنند، که در آن پریمیوم حاصل از فروش به اندازه ای است که کل هزینه خرید قرارداد اختیار فروش را پوشش دهد و در نتیجه خروج نقدی مورد نیاز سرمایه گذار را به صفر برساند.

از طرف دیگر، اگر درآمد مازاد می‌خواهید، می‌توانید قرارداد اختیار خرید را با پریمیوم بالاتر بفروشید، که یک جریان نقدی خالص برای سرمایه‌گذار ایجاد می‌کند. هر طور که بخواهید این کار را انجام دهید، ایکوئیتی کولار به طور موثر ارزش موقعیت سهام را بین حد پایین و بالایی در افق زمانی کولار محدود می کند.

2. قرارداد پیش پرداخت متغیر

یکی دیگر از استراتژی های محبوبی که می تواند مانند ایکوئیتی کولار  عمل کند، استفاده از قرارداد پیش پرداخت متغیر (VPF) است. در معامله قرارداد پیش پرداخت متغیر، سرمایه گذار دارای سبد سهام متمرکز موافقت می کند که سهام خود را در آینده به ازای پیش پرداخت نقدی بفروشد.

بسته به عملکرد سهام در بازار، تعداد سهام فروخته شده در آینده در یک محدوده، متفاوت خواهد بود. در سهام با قیمت بالا، باید سهام کمتری فروخته شود تا این تعهد برآورده شود، و همینطور برعکس این ماجرا در سهام با قیمت پایین رخ می دهد. این تنوع یکی از دلایلی است که استفاده از قرارداد پیش پرداخت متغیر توسط اداره مالیات یک فروش سودمند در نظر گرفته نمی شود.

مزیت این رویکرد، نقدینگی فوری از پیش پرداخت نقدی است. علاوه بر این، استفاده از قرارداد پیش پرداخت متغیر امکان به تعویق انداختن سود سرمایه و انعطاف پذیری در انتخاب تاریخ فروش آتی سهام را فراهم می کند.

3. صندوق سرمایه اکسچنج

دو روش اول، استراتژی‌های پوشش ریسک با استفاده از مشتقات خارج از بورس بودند که ریسک نزولی را برای سرمایه‌گذار به حداقل می‌رساند. روش‌های بعدی نیز تلاش می‌کنند تا ریسک نزولی را به حداقل برسانند، اما فضای بیشتری را برای سود در مسیر صعودی در نظر میگیرند.

روش صندوق سرمایه اکسچنج از این واقعیت استفاده می کند که تعدادی سرمایه گذار در موقعیت مشابه دارای موقعیت سهام متمرکز وجود دارند که می خواهند تنوع ایجاد کنند. بنابراین، در این نوع صندوق، چندین سرمایه گذار سهام خود را در یک شراکت تجمیع می کنند و هر سرمایه گذار به نسبت سهمی از صندوق مبادله دریافت می کند. اکنون سرمایه گذار دارای سهمی از یک صندوق است که شامل سبد سهام مختلف است، که امکان تنوع بخشی را فراهم می کند.

این رویکرد نه تنها به میزانی از تنوع برای سرمایه گذار دست می یابد، بلکه امکان تعویق مالیات را نیز فراهم می کند. با این حال، صندوق های صرافی معمولاً دارای بازه زمانی قفل کردن هفت ساله، برای برآوردن الزامات تعویق مالیاتی هستند که این امر می تواند برای برخی از سرمایه گذاران مشکل ایجاد کند.

4. برگشت موجودی از طریق صندوق تکمیلی

آخرین روش یک رویکرد نسبتا ساده برای تنوع بخشیدن به سبد سهام متمرکز است.  صندوق تکمیلی، سبد تک سهم را با فروختن بخش‌های کوچکی از هلدینگ به آرامی در طول زمان متنوع می‌کند و پول را دوباره برای خرید پرتفوی متنوع‌تر سرمایه‌گذاری می‌کند. برخلاف صندوق سرمایه اکسچنج، سرمایه‌گذار همچنان بر دارایی‌ها کنترل دارد و می‌تواند تنوع مورد نظر را در یک بازه زمانی مشخص تکمیل کند.

مثال، فرض کنید که شما دارای 5 میلیون دلار سهام شرکت ای بی سی (ABC Corp) هستید و می خواهید میزان ریسک این سهام را کاهش دهید. سبد سهام در طول زمان به میزان قابل توجهی افزایش یافته است، و شما نمی خواهید تمام 5 میلیون دلار را در یک معامله بفروشید، زیرا باید مالیات فوری بپردازید. در عوض، می‌توانید هر سال 15 درصد از سبد را بفروشید و از درآمد حاصله برای تنوع بخشیدن به سهام دیگر استفاده کنید. بنابراین، با گذشت زمان، سرمایه گذار به یک سبد کاملاً متنوع و همسو با تحمل ریسک دست می یابد.

همچنین بخوانید : چرخه بازار چیست؟ و چه عواملی بر آن تاثیر گذارند؟

سخن آخر

بیشتر استراتژی های ذکر شده، توسط یک مشاور مالی حرفه ای به بهترین نحو جمع آوری شده است. با این حال، مطمئناً ارزش دارد که گزینه های خود را در مورد محافظت از خود خود بشناسید تا بتوانید هنگام انتخاب مشاور برای اجرای این استراتژی ها تصمیم آگاهانه تری بگیرید.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو

در نیپوتو مارکت امکان خرید و فروش ارز دیجیتال برای شما فراهم شده است.