ضرر ناپایدار چیست؟

ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که قیمت دارایی‌ها در مقایسه با زمانی که آنها را در استخر استیک کرده بودید تغییر می‌کند و باعث کاهش موقت ارزش در مقایسه با نگهداری ساده دارایی‌ها می‌شود.

تامین نقدینگی در امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) یک استراتژی کمتر رایج اما سودآور است. با این حال، با پیچیدگی های قابل توجهی همراه است و یکی از مهم ترین ریسک های آن، ضرر ناپایدار است.

تصور کنید که بذرها را در باغی در معرض سیل می‌کارید، آنچه امروز کشت می‌کنید ممکن است توسط جریانی از بین برود و کمتر از آنچه در ابتدا سرمایه‌گذاری کرده‌اید، باقی بماند.

در این رابطه بخوانید‌ : بهترین ابزارها برای ترید ارزدیجیتال در سال ۲۰۲۴

با به دست آوردن درک عمیق تر از ضرر ناپایدار، نحوه محاسبه آن و بهترین شیوه ها برای تامین نقدینگی، می توانید ریسک های مرتبط را بهتر مدیریت کنید.

ضرر ناپایدار زمانی اتفاق می‌افتد که نقدینگی را در اختیار یک استخر قرار می‌دهید و قیمت دارایی‌هایی که سپرده‌گذاری کرده‌اید تغییر می‌کند. این تغییر می‌تواند منجر به کاهش موقت ارزش وجوه شما در مقایسه با نگه داشتن دارایی‌ها در کیف پول شود.

چرا آن را “ناپایدار” می نامیم؟ زیرا این ضرر لزوما دائمی نیست. اگر قیمت توکن ها به حالت اولیه خود بازگردد، ضرر می تواند ناپدید شود. این ریسکی است که با پاداش های بالقوه کسب کارمزد از استخر نقدینگی همراه است.

نمونه هایی از ضرر های ناپایدار

ضرر ناپایدار کاهش بالقوه بازدهی است که ارائه‌دهنده نقدینگی زمانی که ارزش دارایی‌های سپرده‌شده در یک استخر به دلیل تغییرات قیمت و آربیتراژ متفاوت است، تجربه می‌کند.

تصور کنید اتر ETH و دای DAI را به یک استخر نقدینگی ETH واریز کرده اید. اتر یک ارز دیجیتال محبوب و DAI یک استیبل کوین است که به دلار ایالات متحده متصل است. فرض کنید 1 ETH (به ارزش 2000 دلار) و 2000 DAI به استخر اضافه کرده اید. کل دارایی واریزی شما 4000 دلار است.

حال، بیایید ببینیم وقتی قیمت ETH تغییر می کند چه اتفاقی می افتد. اگر قیمت ETH به 3000 دلار برسد، معامله‌گران آربیتراژ وارد عمل می‌شوند. آنها ETH را از استخر خریداری می‌کنند تا زمانی که نسبت ETH به DAI قیمت جدید بازار را منعکس کند. این فعالیت تضمین می‌کند که نسبت ETH/DAI استخر با بازار متعادل می‌ماند، اما بر دارایی‌های شما تأثیر می‌گذارد.

پس از تغییر قیمت و فعالیت آربیتراژ، ممکن است در نهایت 0.816 ETH و 2448 DAI داشته باشید. اگر نقدینگی خود را در این مرحله برداشت کنید، دارایی هایی به ارزش 4896 دلار دریافت خواهید کرد. با این حال، اگر فقط 1 ETH و 2000 DAI خود را در خارج از استخر نگه داشته باشید، 5000 دلار خواهید داشت.

تفاوت، 104 دلار، ضرر ناپایدار شماست.

این مثال نشان می دهد که چگونه نوسانات قیمت و آربیتراژ می تواند بر بازده ارائه دهنده نقدینگی تأثیر بگذارد. حتی اگر ارزش کل دارایی‌های شما افزایش یابد، باز هم ممکن است کمتر از زمانی باشد که آن‌ها را جداگانه نگه می‌داشتید.

این ضرر ناپایدار است: درآمدهای بالقوه ای که به دلیل مشارکت در استخر نقدینگی از دست می دهید.

ضرر ناپایدار چگونه رخ می دهد؟

بیایید مثال دیگری را بررسی کنیم.

همچنین بخوانید : پروپوزال بهبود بیت کوین (BIP) چیست و چگونه کار می کند؟

تصور کنید 1 ETH و 100 USDt را به یک استخر واریز کرده اید، که در آن 1 ETH 100 USDT ارزش دارد. این استخر اکنون دارای ارزش برابری برای هر دو دارایی است.

اگر قیمت اتریوم به 200 USDT افزایش یابد، معامله‌گران آربیتراژ برای تعادل استخر وارد عمل می‌شوند. آنها USDT بیشتری اضافه می کنند و ETH را برای حفظ نسبت قیمت خارج می کنند. این بدان معناست که سهم شما از ETH در استخر کاهش می یابد و سهم شما از USDT افزایش می یابد.

بنابراین، ضرر ناپایدار دقیقا چیست؟

بیایید با خود فرمول شروع کنیم:

نسبت قیمت (): نسبت قیمت های جدید دو دارایی پس از تغییر قیمت است. از طریق قیمت جدید دارایی A (Pnew,) تقسیم بر قیمت جدید دارایی B (Pnew,) محاسبه می شود.

ضرب و تقسیم: این به بخش دوم فرمول اشاره دارد که تغییرات متناسب در مقادیر دارایی مجموعه را تنظیم می کند. ضریب 2 تضمین می کند که فرمول به طور دقیق اثر ترکیبی تغییرات قیمت را منعکس می کند.

تفریق از 1: این مرحله نهایی نسبت تعدیل شده را به اندازه گیری ضرر تبدیل می کند. با کم کردن نتیجه از 1، این فرمول میزان ضرر ناپایدار را در مقایسه با نگهداری ساده دارایی ها تعیین می کند.

استفاده از فرمول برای محاسبه ضرر ناپایدار

بیایید با تعریف شرایط اولیه و تغییر قیمت شروع کنیم:

قیمت اولیه اتریوم: 100 USDT

قیمت اولیه تتر: 1 USDT (ثابت)

فرض کنید 1 ETH و 100 USDT را به استخر واریز می کنیم و قیمت ETH دو برابر می شود:

قیمت جدید اتریوم (Pnew,ETH): 200 USDT

قیمت تتر: (Pnew, USDT) 1 تتر (ثابت)

حال بیایید فرمول ضرر ناپایدار را برای این سناریو اعمال کنیم:

1- نسبت قیمت جدید را محاسبه کنید ():

2- از فرمول استفاده کنید:

3- جذر را محاسبه کنید:

4- مقادیر را به فرمول وارد کنید:

5- ضرب و تقسیم را انجام دهید:

6- تبدیل به درصد:

در این مثال، 14.07 درصد نشان دهنده ضرر ناپایداری است که شما با ارائه نقدینگی در مقایسه با نگهداری دارایی ها تجربه می کنید.

این ضرر “ناپایدار” است زیرا اگر قیمت ETH و USDT به نسبت اولیه خود بازگردد، ضرر از بین خواهد رفت. با این حال، در طول دوره ای که قیمت ها تغییر کرده اند، این کاهش موثر ارزش ناشی از تغییر نسبی قیمت و تعادل مجدد خودکار استخر نقدینگی است.

ابزارهایی برای محاسبه ضرر ناپایدار

کوینگکو CoinGecko

کوینگکو یک ماشین حساب ضرر ناپایدار با استفاده آسان را ارائه می دهد. با وارد کردن قیمت های اولیه و فعلی دارایی های خود، می توانید به سرعت متوجه شوید که چه مقدار ضرر ناپایدار ممکن است تجربه کنید. این ابزار به ویژه برای مبتدیانی که می خواهند راهی ساده برای ارزیابی ریسک خود داشته باشند مفید است.

ماشین حساب ضرر ناپایدار GitHub

یکی دیگر از ابزارهای مفید، محاسبه‌گر GitHub است. این ابزار منبع باز تجزیه و تحلیل دقیق تری را ارائه می دهد و به شما اجازه می دهد پارامترهای مختلفی را وارد کنید تا بفهمید که چگونه عوامل مختلف بر ضررهای ناپایدار تأثیر می گذارند. این یک منبع عالی برای کسانی است که می خواهند عمیق تر محاسبات کنند.

استفاده از این ماشین‌حساب‌ها می‌تواند به شما کمک کند هنگام مشارکت در استخرهای نقدینگی تصمیمات آگاهانه‌تری بگیرید. کسب اطلاعات در مورد ضررهای احتمالی کلید مدیریت سرمایه گذاری و کاهش ریسک است.

مدیریت و کاهش ضررهای ناپایدار

ضرر ناپایدار نگرانی اصلی برای تامین کنندگان نقدینگی است، اما استراتژی هایی برای مدیریت و کاهش آن وجود دارد.

از استیبل کوین یا جفت دارایی با نوسان کم استفاده کنید: جفت کردن استیبل کوین هایی مانند DAI یا USD Coin به دلیل این که ارزش آنها نسبتاً ثابت می ماند، می تواند به طور قابل توجهی ضرر ناپایدار را کاهش دهد. جفت دارایی های کم نوسان همچنین خطر نوسانات قیمتی زیاد را به حداقل می رساند و به حفظ امنیت سرمایه گذاری شما کمک می کند.

شرکت در استخرهای نقدینگی با کارمزد معاملاتی بالاتر: استخرهایی که کارمزد معاملات بالاتری دریافت می‌کنند می‌توانند به جبران ضرر ناپایدار کمک کنند. کارمزدهای جمع آوری شده از معاملات در استخر می تواند ضرر احتمالی را جبران کند و بازده کلی شما را افزایش دهد. به دنبال استخرهایی باشید که حجم معاملات بالایی و ساختار کارمزد بالاتری دارند.

گسترش سرمایه گذاری در چندین استخر: گسترش سرمایه گذاری در استخرهای مختلف می تواند به کاهش ریسک کمک کند. با ایجاد تنوع، کمتر در معرض نوسانات قیمت یک جفت قرار می گیرید. این استراتژی ضررهای احتمالی را در یک استخر با سودهای دیگر متعادل می کند و منجر به بازدهی پایدارتر می شود.

از ویژگی‌های حفاظت در برابر ضرر ناپایدار استفاده کنید: برخی از پلتفرم‌های DeFi ویژگی‌هایی را ارائه می‌کنند که به طور خاص برای محافظت در برابر ضرر ناپایدار طراحی شده‌اند. این پلتفرم ها ممکن است مکانیزم های بیمه یا جبران خسارتی را ارائه دهند که بخشی از خسارت را پوشش می دهد. استفاده از این ویژگی ها می تواند از سرمایه گذاری شما محافظت کند.

معایب و مزایای تامین نقدینگی

ضرر ناپایدار ریسک اصلی در تامین نقدینگی است. به طور معمول هر چه تغییر قیمت بیشتر باشد، ضرر بیشتر خواهد بود.

با این حال، این تنها ریسک تامین نقدینگی نیست.

پلتفرم‌های DeFi بر اساس قراردادهای هوشمند عمل می‌کنند که خطاناپذیر نیستند. باگ ها، آسیب‌پذیری‌ها یا سوء استفاده‌ها در قراردادهای هوشمند می‌تواند منجر به خسارات مالی قابل توجهی شود.

علاوه بر این، قانونگذاری حوزه DeFi هنوز در حال تکامل است. تغییرات در مقررات می‌تواند بر عملکرد پلتفرم‌های DeFi و قانونی بودن برخی فعالیت‌ها تأثیر بگذارد و منجر به مسدود شدن دارایی‌ها یا سایر عوارض قانونی شود.

همچنین، در زمان استرس شدید بازار، نقدینگی ممکن است کاهش یابد و برداشت سریع وجوه بدون لغزش قابل توجه را دشوار کند.

چه چیزی تامین نقدینگی را ارزشمند میکند؟

عمدتا کارمزد معاملات. ارائه دهندگان نقدینگی بخشی از کارمزدهای معاملاتی تولید شده توسط استخر را به دست می آورند. استخرهای با حجم بالا می توانند درآمد قابل توجهی از کارمزد ایجاد کنند و یک جریان درآمد پایدار و سودآور را فراهم کنند.

بسیاری از پلتفرم‌های DeFi نیز مشوق‌هایی را در قالب توکن‌های بومی ارائه می‌کنند. این پاداش ها می توانند به طور قابل توجهی بازده کلی سرمایه را افزایش دهند، به خصوص اگر ارزش توکن افزایش یابد.

توکن‌های حاکمیتی نیز اغلب برای ارائه‌دهندگان نقدینگی صادر می‌شوند و به آن‌ها امکان مشارکت در تصمیم‌گیری‌های پروتکل را می‌دهند. این مشارکت می تواند مفید باشد زیرا به شما اجازه می دهد بر جهت پلتفرم تأثیر بگذارید و از رشد آن بهره مند شوید.

علاوه بر این، با مشارکت در استخرهای نقدینگی، میتوانید به فرصت های ییلد فارمینگ نیز دسترسی پیدا کنید. ییلد فارمینگ می تواند بازده اضافی را از طریق مشوق های ارائه شده توسط پروتکل های DeFi برای جذب نقدینگی فراهم کند.

به این دلایل و موارد دیگر، بسیاری معتقدند ریسک تامین نقدینگی ارزش پاداش را دارد، درست مانند کسانی که بذرهای خود را در مزارع مستعد سیل می کارند.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو