آدرس های بیت کوین BTC، متشکل از کاراکترهای الفبایی، برای تراکنش ها ضروری هستند. درک اجزای آنها برای انتقال ایمن و دقیق ضروری است. این مقاله انواع مختلف فرمت آدرس برای بیت کوین و نحوه تفسیر صحیح آدرس های بیت کوین را توضیح می دهد.

آدرس بیت کوین چیست؟

آدرس بیت کوین یک رشته الفبایی است که مختص مقصد تراکنش بیت کوین است. این آدرس‌ها معمولا با «1»، «3» یا «bc1» شروع می‌شوند و به حروف کوچک و بزرگ حساس هستند. آنها به عنوان شناسه منحصر به فرد گیرنده عمل می کنند و امکان ارسال و دریافت ایمن بیت کوین را در سراسر شبکه غیر متمرکز فراهم می کنند.

کلید عمومی و خصوصی پایه و اساس آدرس بیت کوین هستند. کلید عمومی به یک نسخه کوتاهتر و قابل مدیریت تر برای اهداف اشتراک گذاری تبدیل می شود. آدرس گیرنده برای اثبات مالکیت وجوه دریافتی استفاده می‌شود و تراکنش‌ها در بلاک چین ثبت می‌شوند.

در این رابطه بخوانید‌ : لایم وایر چیست؟ معرفی پلتفرم LimeWire و توکن LMWR

این آدرس‌ها برای اعتبارسنجی و تأیید تراکنش‌های درون شبکه بیت‌کوین ضروری هستند، اما تاحدی دارای قابلیت ناشناسی هستند زیرا اطلاعات شخصی مانند نام‌ها و مکان‌ها را پنهان می‌کنند.

آدرس های بیت کوین چگونه ایجاد می شوند؟

آدرس های بیت کوین از کلیدهای عمومی از طریق رمزگذاری و هشینگ ایجاد می شوند. کلیدهای عمومی از آنجا که ایجاد امضای دیجیتال را در تراکنش های بیت کوین امکان پذیر می کنند، ضروری هستند. این امضاها امکان تراکنش در بلاک چین را فراهم می کند و تأیید می کند که چه کسی صاحب دارایی است.

توابع هش، یکی از اجزای حیاتی عملکرد بیت‌کوین، برای ساختن ورژن کوتاه‌تر و با طول ثابت داده‌ها، از جمله کلیدهای عمومی، استفاده می‌شوند. این الگوریتم‌های هش اطمینان می‌دهند که آدرس‌های بیت‌کوین فشرده و استاندارد هستند، که ذخیره‌سازی و انتقال داده‌ها در شبکه بلاک چین را موثرتر می‌کند.

فرمت های مختلف آدرس بیت کوین

به دلیل تکامل فناوری بیت کوین و نیاز به تطبیق عملکردهای مختلف در حالی که هنوز با سیستم های موجود سازگار است، چندین فرمت آدرس بیت کوین وجود دارد. آدرس‌های شبکه آزمایشی بیت‌کوین که با «2» شروع می‌شوند معمولاً از قالب آدرس Testnet Pay-to-Witness-Public-Key-Hash (P2WPKH) در Segregated Witness (SegWit) استفاده می‌کنند. این آدرس‌ها برای تست در شبکه آزمایشی بیت‌کوین استفاده می‌شوند و به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهند تا ویژگی‌ها و برنامه‌های جدید را بررسی کنند.

اغلب، آدرس های بیت کوین به صورت کدهای QR نمایش داده می شوند تا اسکن و تراکنش با استفاده از دستگاه های تلفن همراه آسان تر شود. کاربران می توانند با استفاده از فرمت های مختلف آدرس بیت کوین تعامل داشته باشند:

لگسی Legacy (P2PKH)

این فرمت اصلی پرکاربرد است که با استفاده از Base58 رمزگذاری شده است، که کاراکترهایی که اغلب با یکدیگر اشتباه گرفته می شوند را حذف می کند. آدرس‌هایی که با «1» شروع می‌شوند از نوع اسکریپت Pay-to-Public-Key-Hash (P2PKH) استفاده می‌کنند و به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند. در P2PKH، گزینه «Pay-to» به توانایی گیرنده برای مطالبه وجوه، «Public-Key» به کلید رمزنگاری عمومی گیرنده، و «Hash» به هش رمزنگاری کلید عمومی اشاره دارد.

آنها یک راه ساده برای ارسال و دریافت بیت کوین ارائه می دهند زیرا از هش کلید عمومی گیرنده تولید می شوند. آدرس های قدیمی به طور گسترده ای سازگار هستند زیرا اکثر کیف پول ها و صرافی ها از آنها پشتیبانی می کنند.

سگویت SegWit (P2SH)

مشکلات مقیاس پذیری شبکه بیت کوین با معرفی SegWit برطرف شد. آدرس هایی که با “3” شروع می شوند از رمزگذاری Base58 استفاده می کنند، بر اساس نوع اسکریپت Pay-to-Script-Hash (P2SH) هستند و مانند آدرس های قدیمی به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند.

در P2SH، گزینه «Pay-to» توانایی گیرنده برای دسترسی به وجوه را نشان می‌دهد، «اسکریپت» مجموعه پیچیده‌ای از دستورالعمل‌ها را نشان می‌دهد که شرایط خرج کردن وجوه را تعریف می‌کنند، و «هش» به هش رمزنگاری اسکریپت اشاره دارد.

همچنین بخوانید : لاک دراپ (Lockdrop) چیست؟ و چه تفاوتی با ایردراپ دارد؟

با جدا کردن داده‌های امضا از داده‌های تراکنش، آدرس‌های SegWit مزایای زیادی از جمله توان عملیاتی بالاتر و هزینه‌های کمتر را ارائه می‌دهند. این فرمت اثربخشی کلی شبکه بیت کوین را افزایش می دهد و امکان ادغام ویژگی های پیشرفته مانند شبکه لایتنینگ را فراهم می کند.

نیتیو سگویت Bech32 (Native SegWit)

آدرس هایی که با “bc1” یا Bech32 شروع می شوند، بر اساس پروتکل بومی SegWit هستند. آنها کمترین کارمزد تراکنش و موثرترین استفاده از فضای بلاک را ارائه می دهند. در مقایسه با فرم‌های قبلی، آدرس‌های Bech32 فقط از حروف کوچک استفاده می‌کنند، تشخیص خطا را بهبود می‌بخشند و برای انسان قابل درک‌تر هستند. آنها برای سرویس‌ها و برنامه‌های جدیدی که به دنبال استفاده از قابلیت‌های کامل شبکه بیت‌کوین و تشویق به پذیرش فناوری SegWit هستند، مناسب‌تر هستند.

تپ روت Taproot address (P2TR)

آدرس های تپ روت (P2TR) که Taproot یا Bech32m نیز نامیده می شوند، جدیدترین و پیشرفته ترین فرمت بیت کوین هستند. این آدرس ها به حروف بزرگ و کوچک حساس هستند و با bc1p شروع می شوند. آن‌ها مقیاس‌پذیری، انعطاف‌پذیری، حریم خصوصی و امنیت را بهبود می‌بخشند، اما مانند SegWit، انتخاب‌شده هستند و به طور گسترده پشتیبانی نمی‌شوند. Taproot مزایایی مانند امضاهای Schnorr را ارائه می دهد که هزینه ها را کاهش می دهد، امنیت را افزایش می دهد و همچنین امکان ساخت قراردادهای هوشمند را فراهم می کند.

بررسی و تجریه آدرس بیت کوین

با استفاده از یک آدرس فرضی بیت کوین، مانند 1A1zP1eP5QGefi2DMPTfTL5SLmv7DivfNa، اجزای مختلف یک آدرس بیت کوین را بررسی می کنیم:

طول: میانگین طول یک آدرس بیت کوین بین 26 تا 35 کاراکتر است.

حروف الفبایی: از اعداد و حروف بزرگ و کوچک تشکیل شده اند و شامل عدد “0” و حروف “O”، “I” و “l” نمی شوند.

پیشوند نسخه: در قالب P2PKH، آدرس های استاندارد بیت کوین با «1» به عنوان پیشوند نسخه شروع می شود.

چک‌سام: برای اطمینان از صحت و شناسایی خطاهای تایپی، آدرس‌های بیت‌کوین دارای چک‌سام هستند.

رمزگذاری Base58: آدرس ها را با حذف هر گونه کاراکتر گیج کننده بالقوه رمزگذاری می کند.

هش کلید عمومی: هش کلید عمومی گیرنده اساس آدرس بیت کوین را تشکیل می دهد. در شبکه بیت کوین، این هش هویت منحصر به فردی به گیرنده می دهد.

آدرس تغییر change address در بیت کوین چیست؟

در تراکنش بیت کوین، آدرس تغییر یک آدرس خروجی اضافی است که وجوه باقی مانده را از ورودی ها دریافت می کند. مقدار اضافی که تغییر نامیده می شود، هنگامی که یک تراکنش ایجاد می شود در صورتی که ارزش کل ورودی ها از مبلغ منتقل شده بیشتر شود، به یکی از آدرس های فرستنده بازگردانده می شود.

این امر تضمین می‌کند که کل ارزش ورودی‌ها محاسبه می‌شود و از بین نمی‌رود.

تصور کنید باب 1 بیت کوین در کیف پول خود دارد و می خواهد 0.5 بیت کوین به آلیس بفرستد. باب معامله ای را آغاز می کند تا آلیس بتواند مبلغ تعیین شده را دریافت کند. باب یک آدرس تغییر از کیف پول خود اضافه می کند تا 0.5 بیت کوین نهایی را علاوه بر آدرس آلیس به عنوان ذینفع دریافت کند.

با این اصلاح، کل ارزش خروجی تراکنش خرج نشده اولیه او (UTXO) محاسبه می شود و از دست نمی رود. UTXO نشان دهنده بیت کوین دریافت شده و هنوز خرج نشده است، به عنوان ورودی برای تراکنش های جدید، تضمین مالکیت و جلوگیری از double-spending عمل می کند.

آلیس پس از تایید تراکنش 0.5 بیت کوین دریافت می کند و کیف پول باب اکنون دو UTXO دارد، یکی برای مبلغ تحویل شده به آلیس و دیگری برای تغییر. با انجام این روند باب کنترل وجوه خود را حفظ می کند و مطمئن می شود که هیچ بیت کوینی در حین تراکنش از بین نرود.

اهمیت اعتبارسنجی آدرس های بیت کوین

مهم است که قبل از ارسال بیت کوین یا تکمیل هر تراکنش، آدرس را اعتبارسنجی کنید تا از صحت و فرمت صحیح آن اطمینان حاصل کنید. این مرحله برای جلوگیری از از دست دادن وجوه در نتیجه تقلب یا اشتباهات تایپی بسیار مهم است.

سازگاری با کیف پول یا سرویس مورد نظر در هنگام کار با آدرس های بیت کوین، به ویژه هنگام انتقال پول بین انواع آدرس های قدیمی، SegWit و Bech32، یک نکته مهم است. تأیید فرمت‌های آدرس برای اطمینان از انجام معاملات در چندین پلتفرم بسیار مهم است، زیرا عدم انجام این کار ممکن است منجر به اشتباهات تراکنش یا ضرر مالی شود.

خوشبختانه، روش های اعتبارسنجی آدرس اغلب در کیف پول بیت کوین گنجانده شده است. با کمک به مشتریان در تأیید صحت آدرس قبل از انجام هر تراکنش، این قابلیت ها امنیت و راحتی بیشتری را به کاربران می دهد. کاربران می توانند با استفاده از ابزارهای اعتبارسنجی آدرس، امکان ارسال بیت کوین به آدرس های اشتباه یا نامعتبر را کاهش دهند و از وجوه خود در اکوسیستم کریپتو محافظت کنند.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو