قرارداد اختیار یا آپشن (option) بیت کوین BTC نوعی قرارداد مشتقه است که به سرمایه گذاران اجازه می دهد تا بر روی حرکات قیمت بدون داشتن خود بیت کوین معامله کنند.

معاملات مشتقات بیت کوین و سرمایه گذاری در آپشن های بیت کوین یکی از راه هایی است که سرمایه گذاران برای کسب سود از نوسانات بازار ارزهای دیجیتال از آنها استفاده می کنند.

آشنایی با آپشن های بیت کوین

در سرمایه گذاری، مشتقه یک محصول یا قرارداد با ارزش است که توسط یک دارایی پایه تعیین می شود. مشتقات ارز دیجیتال شامل معاملات آتی، اختیار معامله و قراردادهای دائمی است.

در این رابطه بخوانید‌ : استاندارد توکن BRC-20 چیست؟

قرارداد اختیار بیت کوین ارزش خود را از بیت کوین می گیرد. سرمایه‌گذاران با نوسانات قیمت بیت‌کوین سروکار دارند. قرارداد اختیار بیت کوین به معامله گر اجازه می دهد بیت کوین را در زمان و تاریخ توافق شده قبلی بخرد یا بفروشد.

برخلاف قراردادهای آتی، اگر سرمایه گذار تصمیم دیگری بگیرد، در تاریخ انقضای قرارداد تعهدی به خرید یا فروش دارایی ندارد. به عنوان مثال، اگر قیمت بیت کوین کاهش یابد، سرمایه گذار ممکن است تصمیم بگیرد که به قیمت قرارداد خرید نکند، زیرا اکنون این قیمت بالاتر از ارزش واقعی دارایی است. با این حال، هر قرارداد اختیار معامله قیمتی دارد که به آن پریمیوم می‌گویند، و این مبلغ باید بدون توجه به اینکه معامله انجام می‌شود یا خیر، پرداخت شود. پلتفرم های معاملاتی ممکن است علاوه بر پریمیوم هزینه خدمات نیز دریافت کنند.

انواع آپشن های بیت کوین

آپشن های خرید call و فروش put بیت کوین و همچنین آپشن های آمریکایی و اروپایی وجود دارد.

قرارداد آپشن خرید: به معامله گر اجازه می دهد بیت کوین را در تاریخ از پیش توافق شده خریداری کند

قرارداد آپشن فروش: به معامله گر اجازه می دهد تا بیت کوین را در تاریخ از پیش توافق شده بفروشد.

آپشن های آمریکایی: می توان هر زمان قبل از تاریخ انقضای قرارداد اجرا کرد.

آپشن های اروپایی: به دارنده اجازه می دهد فقط در تاریخ انقضا از آن استفاده کند.

قرارداد اختیار بیت کوین در اصل ابزاری برای معامله بیت کوین در آینده است. یک قرارداد اختیار معامله دارای یک تاریخ انقضا است، زمانی که قرارداد اجرا می شود.

آپشن ها می توانند به صورت فیزیکی تسویه شوند یا طبق قرارداد به صورت نقدی تسویه شوند. برای تسویه فیزیکی آپشن های بیت کوین، بیت کوین به کیف پول ارز دیجیتال خریدار یا به حساب او در یک پلت فرم معاملاتی منتقل می شود. اگر تسویه نقدی باشد، مبادله با ارز فیات انجام می شود.

یک مثال برای درک نحوه عملکرد آپشن های بیت کوین

هر قرارداد اختیار معامله تاریخ انقضا دارد و بسته به نوع قرارداد اختیار معامله (آمریکایی یا اروپایی) باید قبل یا تا تاریخ انقضای قرارداد اجرا شود.

همچنین بخوانید : آدرس مخفی چیست و چگونه کار می کند؟

فرض کنید یک سرمایه گذار آپشن خرید بیت کوین را به قیمت 50000 دلار خریداری می کند که برای آن مبلغ 800 دلار پرداخت می کند. اگر قیمت بیت‌کوین به 40000 دلار کاهش یابد، سرمایه‌گذار می‌تواند از این قرارداد استفاده نکند، در نتیجه از ضرر 10000 دلاری جلوگیری می‌کند اما پریمیوم 800 دلاری را از دست می‌دهد.

در سناریویی دیگر، اگر سرمایه گذار آپشن خرید بیت کوین را با قیمت 20000 دلار بخرد (معروف به قیمت استرایک)، و قیمت بیت کوین به 25000 دلار افزایش یابد. در این مورد، سرمایه‌گذار ممکن است از این آپشن استفاده کند و 5000 دلار سود منهای پریمیوم و هر کارمزد اضافی کسب کند.

قیمت گذاری آپشن های بیت کوین

سه عبارت برای قیمت گذاری آپشن های بیت کوین استفاده می شود، از جمله:

قرارداد در سود In the money (ITM)

“در سود” به اجرای آپشن برای معامله سودآور اشاره دارد.

آپشن های خرید

زمانی که قیمت بیت کوین در بازار از قیمت استرایک آن فراتر رود، قرارداد خرید ITM است. این بدان معناست که در صورت اعمال، دارنده قرارداد ممکن است بیت کوین را کمتر از ارزش بازار فعلی آن خریداری کند که ممکن است منجر به یک سناریوی سودمند شود.

آپشن های فروش

زمانی که قیمت بیت کوین در بازار کمتر از قیمت استرایک آپشن باشد، قرارداد فروش ITM است. این به دارنده معامله اجازه می‌دهد تا بیت‌کوین را با قیمتی بالاتر از ارزش فعلی بازار بفروشد، که در صورت اعمال سودآور خواهد بود.

قرارداد بی تفاوت At the money (ATM)

در این شرایط موضوع کسب سود یا زیان در قرارداد اختیار معامله نیست، بلکه سود بردن از زمانی است که سودآور می شود.

آپشن خرید یا فروش

زمانی که قیمت بیت کوین در بازار با قیمت استرایک برابری می کند، یک اختیار خرید یا فروش، ATM است. در حالی که هیچ سود فوری از اعمال آپشن وجود ندارد، اما با هر حرکت صعودی در قیمت بازار در آستانه سوددهی قرار دارد.

خارج از سود Out of the money (OTM)

به اجرای معامله ای اشاره دارد که سودآور نیست.

آپشن های خرید

زمانی که قیمت بیت کوین در بازار کمتر از قیمت استرایک باشد، آپشن خرید OTM است. استفاده از اختیار معامله منجر به ضرر می شود زیرا دارنده اختیار معامله بیت کوین را با قیمتی بالاتر از ارزش فعلی بازار می خرد.

آپشن فروش

زمانی که قیمت بیت کوین در بازار بالاتر از قیمت استرایک باشد، آپشن فروش OTM است. در این حالت، اعمال اختیار منجر به ضرر می شود زیرا دارنده قرارداد بیت کوین را به قیمتی کمتر از ارزش فعلی بازار می فروشد.

پریمیوم که قیمت یا کارمزد خرید قرارداد اختیار معامله است، بر اساس قیمت دارایی، نوسانات بازار، مدت قرارداد و قیمت استرایک محاسبه می شود. همچنین به ITM، ATM یا OTM بودن قرارداد بستگی دارد.

معاملات آپشن های بیت کوین برای مبتدیان

ترید ارزهای دیجیتال و مشتقات آنها، مانند آپشن های بیت کوین، پیچیدگی و ریسک قابل توجهی دارد. همچنین خطراتی در خرید (و مالکیت) و فروش مستقیم ارزهای دیجیتال به عنوان مثال، در صرافی ارزهای دیجیتال وجود دارد.

تازه واردان به بازار ارزهای دیجیتال اغلب با انجام معاملات مستقیم در صرافی‌ها شروع می‌کنند تا با پویایی بازار آشنا شوند قبل از اینکه وارد دنیای پیچیده‌تر معاملات مشتقات و آپشن ها شوند.

برای کسانی که علاقه مند به بررسی قراردادهای آپشن و مشتقات بیت کوین هستند، بسیاری از پلتفرم ها حساب های آزمایشی ارائه می دهند. این حساب به مبتدیان این امکان را می دهد که با استفاده از وجوه شبیه سازی شده به جای سرمایه واقعی، با پیچیدگی های معاملات مشتقه در محیطی بدون ریسک آشنا شوند.

پلتفرم های معاملاتی آپشن های بیت کوین

معاملات آپشن بیت کوین را می توان در پلتفرم های معاملاتی مشتقات سنتی که امکان سرمایه گذاری در سایر دارایی ها مانند سهام یا طلا را نیز ارائه می دهند، انجام داد. معاملات قراردادهای آپشن ارز دیجیتال در برخی از صرافی های اصلی ارزهای دیجیتال از جمله OKX، Bybit، Binance، Coinbase و Kraken نیز در دسترس است.

نحوه معامله آپشن های بیت کوین

مراحل با توجه به نوع قرارداد، شرایط و پلت فرم متفاوت خواهد بود.

مرحله 1: با در نظر گرفتن عواملی مانند امنیت، هزینه ها، قراردادهای موجود و رابط کاربری، پلتفرم یا صرافی خود را با دقت انتخاب کنید.

مرحله 2: ثبت نام کنید و هر گونه فرآیند احراز هویت لازم مورد نیاز پلتفرم انتخابی را تکمیل کنید.

مرحله 3: بسته به نیاز پلتفرم، وجوه را به صورت ارز دیجیتال یا فیات واریز کنید.

مرحله 4: بخش مشتقات یا آپشن را در پلتفرم پیدا کنید و با رابط کاربری و انواع قراردادهای اختیار معامله در دسترس آشنا شوید.

مرحله 5: بر اساس استراتژی معاملاتی، تجزیه و تحلیل بازار و درک قراردادهای اختیار معامله، با در نظر گرفتن اصولی مانند قیمت استرایک، تاریخ انقضا و پریمیوم، یک اختیار خرید یا فروش انتخاب کنید.

مرحله 6: جزئیات معامله خود را وارد کنید، مانند اندازه قرارداد (تعداد آپشن ها) و قیمتی که مایل به پرداخت هستید. سفارش خود را بررسی و تایید کنید.

مرحله 6: بازار، قرارداد یا “پوزیشن” را زیر نظر داشته باشید تا مطلع بمانید.

مرحله 7: بسته به شرایط بازار و استراتژی خود، تصمیم بگیرید که از اختیار استفاده کنید و آن را تا زمان انقضا نگه دارید یا قرارداد اختیار را قبل از انقضا بفروشید تا موقعیت خود را ببندید.

مدیریت ریسک در قراردادهای اختیار بیت کوین

آپشن های بیت کوین ممکن است برای سرمایه گذاران نهادی جذاب باشند، زیرا مشتقات مکانیسم سرمایه گذاری آشناتری هستند. اگر به صورت نقدی تسویه شوند، سرمایه گذار می تواند در مورد نوسانات قیمت بیت کوین بدون داشتن خود بیت کوین گمانه زنی کند.

ریسک اصلی این قراردادها نوسانات شدید قیمت بیت کوین است که در صورت حرکت نامطلوب بازار می تواند منجر به زیان قابل توجهی شود. علاوه بر این، به دلیل فقدان قانونگذاری در بازار ارزهای دیجیتال، احتمال تقلب و دستکاری بازار بیشتر است.

تاکتیک های مختلفی در دسترس سرمایه گذاران است تا به آنها در مدیریت این ریسک ها کمک کند. سرمایه گذاری روی دارایی های مختلف می تواند به کاهش تأثیر عملکرد ضعیف یک دارایی کمک کند، به همین دلیل است که تنوع بسیار مهم است. علاوه بر این، تنظیم دستورات حد ضرر امکان فروش خودکار دارایی ها را با قیمت از پیش تعیین شده فراهم می کند و می تواند به محدود کردن ضرر کمک کند.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو