همه ما از مزایای تنوع بخشی پرتفوی سهام شنیده ام. یک سبد سهام شخصی باید متنوع شود تا ریسک ذاتی نگهداری یک سهام یا فقط سهام یک صنعت خاص، را کاهش دهد. با این حال، برخی از سرمایه گذاران ممکن است در واقع بیش از حد سهام خود را متنوع کنند. در ادامه نحوه حفظ تعادل مناسب برای انجام این کار بررسی شده است.

نکات مهم

• تنوع بخشی، که شامل نگهداری سهام مختلف در صنایع مختلف است، می تواند به سرمایه گذاران کمک کند تا ریسک مالکیت سهام فردی را کاهش دهند.
• تنوع بخشی، به کاهش نوسان قیمت و ریسک کمک می‌کند و می‌توان با داشتن حداقل 20 سهام، پرتفوی خود را متنوع کرد.
• تفاوت کمی بین داشتن 20 سهام و 1000 سهام وجود دارد، زیرا مزایای تنوع بخشی و کاهش ریسک فراتر از سهام بیستم حداقل هستند.
• داشتن سهام فراتر از نیاز، می تواند تأثیر سودهای بزرگ سهام را از بین ببرد و روند صعودی شما را محدود کند.

تنوع بخشی چیست؟

وقتی در مورد تنوع بخشی در سبد سهام صحبت می کنیم، به تلاش سرمایه گذار برای کاهش ریسک با سرمایه گذاری در شرکت های مختلف، بخش ها، صنایع یا حتی کشورهای مختلف اشاره می کنیم.

اکثر متخصصان سرمایه گذاری موافقند که اگرچه تنوع بخشی تضمینی در برابر ضرر نیست، اما اتخاذ یک استراتژی محتاطانه به سمت اهداف بلندمدت مالی است. مطالعات زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد چرا تنوع بخشی موثر است. به بیان ساده، با گسترش سرمایه‌گذاری‌های خود در بخش‌ها یا صنایع مختلفی که با یکدیگر همبستگی کمی دارند، نوسان قیمت را کاهش می‌دهید.

در این رابطه بخوانید‌ : استیکینگ آفلاین (Offline staking) چیست؟

دلیل این امر این است که صنایع و بخش‌های مختلف همزمان یا با یک نرخ بالا و پایین نمی‌روند. اگر از سهام صنایع مختلف در پرتفوی خود نگهداری کنید، کمتر احتمال دارد که افت شدیدی را تجربه کنید، زیرا از آنجایی که برخی از بخش ها با روزهای سخت مواجه می شوند، برخی دیگر ممکن است رونق داشته باشند. این امر عملکرد کلی سبد سهام سازگارتر را فراهم می کند.

به یاد داشته باشید که اهمیتی ندارد سبد سهام شما چقدر متنوع است، ریسک شما هرگز حذف نمی شود. شما می‌توانید ریسک مربوط به تک تک سهام را کاهش دهید (چیزی که آن را ریسک غیرسیستماتیک می‌نامند)، اما ریسک‌های ذاتی بازار (ریسک سیستماتیک)، تقریباً بر هر سهام تأثیر می‌گذارد و هیچ تنوعی نمی تواند مانع از آن شود.

تنوع بخشیدن به ریسک غیر سیستماتیک

روش عمومی اندازه گیری ریسک، نگاه کردن به سطوح نوسان است. به این معنا که هر چه سهام یا سبد سهام در یک دوره زمانی با شدت بیشتری حرکت کند، آن دارایی ریسک بیشتری دارد. یک مفهوم آماری به نام انحراف استاندارد برای اندازه گیری نوسانات استفاده می شود. بنابراین در این مقاله، می توانید انحراف معیار را به معنای «ریسک» در نظر بگیرید.

طبق نظریه پورتفوی مدرن، پس از اضافه کردن بیستمین سهم به سبد سهام خود، به تنوع مطلوب بسیار نزدیک خواهید شد.

طبق کتاب تئوری پرتفوی مدرن و تحلیل سرمایه گذاری ادوین جی التون و مارتین جی گروبر (Edwin J. Elton and Martin J. Gruber)، میانگین انحراف استاندارد (ریسک) یک سبد سهام منفرد 49.2 درصد است در حالی که افزایش تعداد سهام در پرتفوی متعادل می تواند انحراف استاندارد پرتفوی را تا حداکثر 19.2% کاهش دهد (این عدد نشان دهنده ریسک بازار است).

و همچنین در پرتفویی که 20 سهم دارد، ریسک به کمتر از 22٪ کاهش می یابد. ریسک پرتفویی که 20 تا 1000 سهم دارد تنها حدود 2.5 درصد کاهش می یابد، در حالی که 20 سهم اول، ریسک پرتفوی را 27.5 درصد کاهش می دهد.

بسیاری از سرمایه گذاران به اشتباه فکر میکنند، با هر سهم اضافی در پرتفوی ریسک به نسبت کاهش می یابد، اما حقیقت ندارد. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد شما فقط می‌توانید ریسک خود را تا حد معینی کاهش دهید و فراتر از آن هیچ مزیت دیگری از تنوع وجود ندارد.

تنوع بخشی صحیح

مقاله ذکر شده، خرید هر 20 سهم را برای تنوع بخشی پیشنهاد نمی کند. شما باید سهامی بخرید که با یکدیگر متفاوت باشند، بر اساس اندازه شرکت، صنعت، بخش، کشور و غیره. از نظر مالی، یعنی شما سهامی را خریداری می کنید که با یکدیگر همبستگی ندارند، سهامی که در زمان های مختلف و در جهت های مختلف حرکت می کنند.

در اینجا فقط در مورد تنوع بخشی در سبد سهام شما صحبت می کنیم. پرتفوی کلی یک فرد باید در بین طبقات مختلف دارایی متنوع شود، یعنی درصد معینی به اوراق قرضه، کالاها، املاک و مستغلات، دارایی های جایگزین و غیره تخصیص داده شود.

چگونه صندوق های سرمایه گذاری مشترک بر تنوع بخشی تاثیر می گذارد

داشتن یک صندوق سرمایه گذاری مشترک که در 100 شرکت سرمایه گذاری می کند لزوماً به این معنی نیست که شما در تنوع بخشی نیز بهینه هستید. بسیاری از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مربوط به بخش‌های خاص هستند، بنابراین داشتن یک صندوق سرمایه گذاری مشترک مخابراتی یا مراقبت‌های بهداشتی به این معنی است که شما در آن صنعت تنوع دارید، اما به دلیل همبستگی بالا بین تغییرات قیمت سهام در یک صنعت، شما به اندازه‌ای که می‌توانید با سرمایه گذاری در صنایع و بخش های مختلف متنوع باشید، متنوع نیستید. صندوق‌های سرمایه گذاری متعادل (Balanced funds)، نسبت به صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک خاص محافظت از ریسک بهتری ارائه می‌کنند، زیرا آنها دارای 100 سهام یا بیشتر در کل بازار هستند.

همچنین بخوانید : شبکه بلاکچینی Modular چیست؟

بسیاری از دارندگان صندوق های مشترک نیز از تنوع بیش از حد رنج می برند. برخی از صندوق‌ها، به‌ویژه صندوق‌های بزرگ‌تر، دارایی‌های زیادی دارند (با توجه به اینکه باید مقدار بیشتری پول نقد سرمایه‌گذاری کنند) که باید صدها سهام را در اختیار داشته باشند. در برخی موارد، این امر تقریباً غیرممکن است که صندوق از معیارها و شاخص‌ها عملکرد بهتری داشته باشد، زیرا شما در صندوق سرمایه‌گذاری کرده‌اید و به مدیر صندوق بابت مدیریت آن هزینه پرداخت میکنید.

سخن آخر

تنوع مانند خوردن بستنی دلچسب است، اما فقط در حد اعتدال. اتفاق آرا بر این باورند که یک سبد متعادل که تقریبا 20 سهم دارد، حداکثر میزان ریسک بازار را کاهش می دهد. داشتن سهام اضافی، پتانسیل سودآوران بزرگ را از بین می برد و به طور قابل توجهی بر درآمد شما تأثیر می گذارد، مانند سرمایه گذاری صندوق های سرمایه گذاری مشترک بزرگ در صدها سهام.

به گفته وارن بافت (Warren Buffett)، «تنوع گسترده تنها زمانی مورد نیاز است که سرمایه گذاران متوجه نباشند که چه کاری انجام می دهند.» به عبارت دیگر، اگر بیش از حد تنوع ایجاد کنید، ممکن است چیز زیادی از دست ندهید، اما چیز زیادی نیز به دست نخواهید آورد.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو

در نیپوتو مارکت امکان خرید و فروش ارز دیجیتال برای شما فراهم شده است.