تفاوت استهلاک دارایی های نامشهود و استهلاک دارایی های مشهود

بهای تمام شده دارایی های تجاری را می توان هر سال در طول عمر دارایی تقسیم کرد. سپس این مبالغ به عنوان کسر مالیات استفاده می شود و بدهی مالیاتی کسب و کار را کاهش می دهد. استهلاک دارایی های نامشهود و استهلاک دارایی های مشهود دو روش اصلی محاسبه ارزش این دارایی ها هستند. روش سومی وجود دارد که کمتر مورد استفاده قرار می گیرد: کاهش (depletion).

تفاوت های کلیدی بین این سه روش شامل نوع دارایی هزینه شده است.

نکات مهم

• استهلاک دارایی های نامشهود و استهلاک دارایی های مشهود دو روش برای محاسبه ارزش دارایی های تجاری در طول زمان هستند.
• یک کسب و کار این مبالغ هزینه شده را محاسبه می کند تا از آنها به عنوان کسر مالیات استفاده کند و بدهی مالیاتی خود را کاهش دهد.
• استهلاک دارایی های نامشهود عمل تقسیم بهای تمام شده دارایی نامشهود، در طول عمر مفید آن دارایی است.
• استهلاک دارایی های مشهود عبارت است از تقسیم ارزش یک دارایی ثابت در طول عمر مفید آن.
• روش سوم برای تقسیم ارزش دارایی های تجاری، روش کاهش است، که یک روش حسابداری تعهدی است که توسط مشاغلی که منابع طبیعی را از زمین استخراج می کنند، مانند چوب، نفت و مواد معدنی استفاده می شود.

استهلاک دارایی های نامشهود

استهلاک دارایی های نامشهود (Amortization) روش حسابداری است که بهای تمام شده یک دارایی نامشهود را در طول عمر مفید آن تقسیم می کند. دارایی های نامشهود ماهیت فیزیکی ندارند، اما با این وجود دارایی های با ارزشی هستند.

در این رابطه بخوانید‌ : حمله DDoS در شبکه های بلاک چین چیست؟

نمونه هایی از دارایی های که از طریق استهلاک دارایی های نامشهود محاسبه می شوند عبارتند از:

• ثبت اختراع و علائم تجاری
• قراردادهای فرانشیز
• فرآیندهای اختصاصی، مانند حق چاپ
• هزینه های انتشار اوراق قرضه برای افزایش سرمایه
• هزینه های سازمانی

استهلاک دارایی های نامشهود معمولاً به روش خط مستقیم (straight-line basis) کسر می شود. به این معنی که در هر دوره در طول عمر مفید دارایی، مبلغ یکسانی هزینه می شود.

دارایی هایی که با استفاده از روش استهلاک دارایی نامشهود محاسبه می شوند، معمولاً هیچ ارزش فروش مجدد یا نجاتی ندارند.

(اصطلاح «استهلاک دارایی نامشهود» در زمینه غیرمرتبط دیگری استفاده می شود. برنامه استهلاک دارایی نامشهود اغلب برای محاسبه یک سری از پرداخت های وام شامل اصل و بهره در هر پرداخت، مانند مورد وام مسکن، استفاده می شود.)

نکته: اصطلاح استهلاک دارایی نا مشهود هم در حسابداری و هم در وام دهی با تعاریف و کاربردهای کاملاً متفاوتی به کار می رود.

استهلاک دارایی های مشهود

استهلاک دارایی مشهود عبارت است از تقسیم هزینه یک دارایی ثابت در طول عمر مفید آن. دارایی های ثابت اشیای مشهودی هستند که توسط یک کسب و کار به دست می آیند.

برخی از نمونه‌های دارایی‌های ثابت یا مشهود که معمولاً مستهلک می‌شوند عبارتند از:

• ساختمان ها
• تجهیزات
• مبلمان اداری
• وسایل نقلیه
• ماشین الات

برخلاف دارایی‌های نامشهود، دارایی‌های مشهود ممکن است زمانی ارزش داشته باشند که کسب‌وکار کاربردی برای آنها نداشته باشد. به همین دلیل، استهلاک دارایی مشهود با کم کردن ارزش نجات یا ارزش فروش مجدد دارایی از بهای تمام شده آن محاسبه می‌شود. مابه التفاوت در طول سالهای عمر مورد انتظار دارایی به طور مساوی مستهلک می شود.

به عبارت دیگر، مبلغ مستهلک هزینه شده در هر سال، برای شرکت تا پایان عمر مفید دارایی کسر مالیات محسوب میشود.

به عنوان مثال، یک کسب و کار ممکن است یک ساختمان اداری بخرد یا بسازد و سال ها از آن استفاده کند. سپس به یک ساختمان جدیدتر و بزرگتر در جای دیگر منتقل می شود. ساختمان اداری اصلی ممکن است کمی فرسوده باشد اما هنوز با ارزش است. بهای تمام شده ساختمان، منهای ارزش فروش مجدد آن، در طول عمر پیش بینی شده ساختمان تقسیم می شود و بخشی از هزینه در هر سال حسابداری هزینه می شود.

استهلاک برخی از دارایی های مشهود ثابت را می توان با روش تشدیدی انجام داد، به این معنی که بخش بزرگی از ارزش دارایی، در سال های اولیه عمر دارایی کاهش می یابد. خودروها معمولاً به صورت تشدیدی مستهلک می شوند.

همچنین بخوانید : ارز دیجیتال انکر (ANKR) چیست و چگونه کار می کند؟

ملاحضات خاص

استهلاک دارایی مشهود روش دیگری است که در موارد خاص می توان بهای تمام شده دارایی های تجاری را تعیین کرد. این روش فقط به ارزش گذاری منابع طبیعی مربوط می شود.

به عنوان مثال، یک چاه نفت قبل از پمپاژ تمام نفت، عمر محدودی دارد. بنابراین، هزینه های راه اندازی چاه نفت را می توان در طول عمر پیش بینی شده چاه تقسیم کرد.

دو شکل اساسی کمک هزینه کاهش عبارتند از کاهش درصدی (percentage depletion) و کاهش هزینه (cost depletion). روش کاهش درصدی به کسب و کار اجازه می دهد تا درصد ثابتی از کاهش را به درآمد ناخالص دریافتی از استخراج منابع طبیعی اختصاص دهد. روش کاهش هزینه اساس ملک، کل ذخایر قابل بازیافت و تعداد واحدهای فروخته شده را در نظر می گیرد.

عامل مشترک

استهلاک دارایی مشهود، استهلاک دارایی نامشهود و کاهش همه هزینه های غیر نقدی هستند. یعنی در سال هایی که برای آنها هزینه می شود وجه نقد خرج نمی شود.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو

در نیپوتو مارکت امکان خرید وفروش ارز دیجیتال برای شما فراهم شده است.