ریسک خاص چیست؟

برای یک سرمایه گذار، ریسک خاص (specific risk)، خطری است که فقط شامل یک شرکت، صنعت یا بخش خاص می شود. ریسک خاص (specific risk)، برعکس ریسک کلی بازار یا ریسک سیستماتیک (systematic) است. ریسک خاص تحت عنوان ریسک غیر سیستماتیک (unsystematic) یا ریسک با قالبیت تنوع بخشی نیز شناخته می شود.

درک ریسک خاص

سرمایه گذاران هنگام بررسی خرید، نگهداری یا فروش سهام یا هر دارایی دیگری، ریسک های احتمالی را در نظر می گیرند. به این معنی که چه چیزی می تواند باعث شکست سرمایه گذاری شود؟

نکات مهم

• ریسک سیستمیک (تقریبا) بر همه ی شرکت ها و صنعت تأثیر می گذارد.
• ریسک خاص مختص یک شرکت یا یک صنعت خاص است.
• سرمایه گذار عاقل با تنوع سازی، هر دو را کاهش می دهد.

ریسک های سیستماتیکی وجود دارد که بر کل اقتصاد و بیشتر صنایع و شرکت های موجود در آن تأثیر می گذارد. افزایش شدید قیمت نفت خام قیمت حمل و نقل کالا را افزایش می دهد، درآمد خالص مشتریان را کاهش می دهد و حتی موجب افزایش فشار بر شرکت هایی میشود که برای جبران پول از دست رفته حقوق را افزایش می دهند.

در این رابطه بخوانید‌ : استاندارد توکن BRC-20 چیست؟

همچنین خطراتی وجود دارد که بیشتر صنایع را تحت تأثیر قرار می دهد، اما به هیچ وجه بر همه صنایع تأثیر نمی گذارد. یک کولاک می‌تواند بسیاری از مشاغل را برای روزها فلج کند، اما سازندگان برف‌ روب و کاپشن‌ها به خوبی کار می‌کنند.

ریسک های خاص مختص یک سهام، بخش یا صنعت است. یک شرکت داروسازی ممکن است داروی جدیدی را که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) رد شده باشد یا یک داروی قدیمی را از بازار حذف کند. مطالبه های ناشی از بلایای طبیعی می تواند به نتایج سالانه یک بیمه گر آسیب برساند.

ریسک های خاص شرکت

دو عامل باعث ایجاد ریسک های خاص شرکت می شود:

• ریسک تجاری: مسائل داخلی یا خارجی ممکن است باعث ایجاد ریسک تجاری شود. ریسک داخلی به بازده عملیاتی کسب و کار مربوط می شود. شکست مدیریت در حفاظت از یک محصول جدید دارای حق انحصاری، یک ریسک داخلی است که منجر به از دست دادن مزیت رقابتی می شود. ممنوعیت سازمان غذا و داروی آمریکا، از فروش محصول خاص یک شرکت، نمونه ای از ریسک تجاری خارجی است.
• ریسک مالی: این نوع ریسک به ساختار سرمایه یک شرکت مربوط می شود. یک شرکت برای ادامه رشد و انجام تعهدات مالی خود نیاز به سطح مطلوبی از بدهی و سهام دارد. ساختار سرمایه ضعیف ممکن است منجر به ناسازگاری سود و جریان نقدی شود.

کاهش ریسک خاص از طریق تنوع سازی

سرمایه گذاران می توانند با تنوع سازی پرتفوی خود، ریسک خاص را کاهش دهند. اقتصاددانان مشهور لارنس فیشر (Lawrence Fisher) و جیمز لوری (James H. Lorie) معتقدند که اگر یک سبد دارای حدود 30 اوراق بهادار باشد، ریسک خاص به طور قابل توجهی کاهش می یابد. اوراق بهادار باید در بخش‌های مختلف باشد تا اخبار مربوط به سهام یا صنعت بتواند تنها بر تعداد کمی از دارایی‌های موجود در پرتفوی تأثیر بگذارد.

نکته: ریسک های تجاری می توانند داخلی یا خارجی باشند.

به عنوان مثال، یک پورتفولیو ممکن است دارای سهام مربوط به مراقبت های بهداشتی، مواد اولیه، کالاهای مالی، صنعتی و فناوری باشد.

ترکیبی از طبقات دارایی نامرتبط نیز باید در پرتفوی گنجانده شود تا ریسک خاص را کاهش دهد. این امر به معنای سرمایه گذاری در مجموعه ای از دارایی هایی است که باهم تفاوت دارند. به عنوان مثال، اوراق قرضه با نوسانات سهام، بالا یا پایین نمی روند.

سرمایه گذاران می توانند از صندوق های قابل معامله در بورس (ETF) برای تنوع بخشیدن به پرتفوی خود استفاده کنند. صندوق های قابل معامله در بورس را می توان برای ردیابی یک شاخص گسترده، مانند شاخص S&P 500، یا برای دنبال کردن صنایع، ارزها یا کلاس های دارایی خاص استفاده کرد. برای مثال، سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری در یک صندوق قابل معامله در بورس که دارای تخصیص متعادلی از طبقات و بخش‌های دارایی است، مانند صندوق تخصیص متوسط هسته مرکزی iShares یا صندوق قابل معامله در بورس ترکیبی درآمد Invesco CEF، ریسک خاص را کاهش دهند.

به این معنی که اخبار نامطلوبی که بر یک طبقه یا بخش دارایی خاص تأثیر می‌گذارد، تأثیر مهمی بر بازده کلی پرتفوی نخواهد داشت.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو

برای یک سرمایه گذار، ریسک خاص، خطری است که فقط شامل یک شرکت، صنعت یا بخش خاص می شود. ریسک خاص، برعکس ریسک کلی بازار یا ریسک سیستماتیک است. ریسک خاص تحت عنوان ریسک غیر سیستماتیک یا ریسک با قالبیت تنوع بخشی نیز شناخته می شود.

همچنین بخوانید : ربات معاملاتی تلگرام چیست؟