شرکت سهامی عام چیست؟

شرکت سهامی عام (public company) شرکتی است که سهامداران آن نسبت به بخشی از دارایی ها و سود شرکت، ادعا دارند. مالکیت یک شرکت سهامی عام از طریق معاملات آزاد سهام در صرافی ها یا بازارهای فرابورس (OTC)، بین سهامداران عمومی توزیع می شود.

بسیاری از آمریکایی‌ها مستقیماً در شرکت‌های سهامی عام سرمایه‌گذاری می‌کنند، و اگر شما دارای برنامه بازنشستگی یا مالک یک صندوق مشترک هستید، احتمالاً این طرح یا صندوق دارای سهام شرکت‌های سهامی عام است.

نکات مهم

• شرکت سهامی عام، شرکتی است که سهامداران آن نسبت به بخشی از دارایی ها و سود شرکت، ادعا دارند.
• مالکیت یک شرکت سهامی عام از طریق معاملات آزاد سهام در صرافی ها یا بازارهای فرابورس (OTC)، بین سهامداران عمومی توزیع می شود.
• یک شرکت سهامی عام علاوه بر معاملات اوراق بهادار خود در بورس های عمومی، موظف است به طور منظم اطلاعات مالی و تجاری خود را در اختیار عموم قرار دهد.

سیاست کمپانی

یک شرکت سهامی عام علاوه بر معاملات اوراق بهادار خود در بورس های عمومی، موظف است به طور منظم اطلاعات مالی و تجاری خود را در اختیار عموم قرار دهد. اگر شرکتی الزامات گزارش دهی عمومی را داشته باشد، توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) یک شرکت سهامی عام در نظر گرفته می شود.

در این رابطه بخوانید‌ : معرفی انواع کیف پول بیت کوین و راه های محافظت از آن

درک شرکت سهامی عام

بیشتر شرکت های سهامی عام زمانی شرکت های خصوصی بودند. شرکت های خصوصی متعلق به بنیانگذاران، مدیریت یا گروهی از سرمایه گذاران خصوصی هستند. شرکت های خصوصی نیز هیچ الزامی برای گزارش دهی عمومی ندارند. یک شرکت موظف است زمانی که هر یک از این معیارها را برآورده کرد، با الزامات گزارش دهی عمومی مطابقت داشته باشد:

• فروش اوراق بهادار در یک عرضه اولیه عمومی (IPO)
• پایگاه سرمایه گذار آنها به اندازه مشخصی می رسد
• داوطلبانه در کمیسیون بورس اوراق و بهادار ثبت نام کند

عرضه اولیه عمومی، به فرآیندی اطلاق می شود که طی آن یک شرکت خصوصی سهام خود را به عموم عرضه می کند. یک شرکت قبل از عرضه اولیه عمومی، به عنوان شرکت خصوصی در نظر گرفته می شود. انتشار سهام برای عموم از طریق عرضه اولیه عمومی برای یک شرکت بسیار مهم است زیرا منبع سرمایه برای رشد آنها را فراهم می کند.

به منظور تکمیل یک عرضه اولیه عمومی، یک شرکت باید الزامات خاصی را برآورده کند. باید هم مقررات تعیین شده توسط قانون گذاری ها و هم کمیسیون بورس اوراق و بهادار را براورده کند. یک شرکت معمولاً یک بانک سرمایه گذاری را استخدام می کند تا عرضه اولیه عمومی خود را بازاریابی کند، قیمت سهام خود را تعیین کند و تاریخ انتشار سهام خود را تعیین کند.

هنگامی که یک شرکت عرضه اولیه عمومی منتشر میکند، معمولاً به سرمایه گذاران خصوصی فعلی خود پرمیوم سهام را به عنوان پاداش برای سرمایه گذاری در شرکت ارائه می دهد. نمونه‌هایی از شرکت‌های سهامی عام عبارتند از شرکت شورون، شرکت گوگل، و شرکت پروکتور و گمبل.

نکته: کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) بیان می کند که هر شرکتی در ایالات متحده با 2000 یا بیشتر سهامدار (یا 500 سهامدار یا بیشتر که سرمایه گذاران معتبر نیستند) باید در SEC به عنوان یک شرکت سهامی عام ثبت نام کنند و استانداردها و مقررات گزارشگری خود را رعایت کنند.

مزایای شرکت های سهامی عام

شرکت های سهامی عام مزایای خاصی نسبت به شرکت های خصوصی دارند. شرکت های سهامی عام به بازارهای مالی دسترسی دارند و می توانند با فروش سهام یا اوراق قرضه برای توسعه و سایر پروژه ها پول جمع آوری کنند. سهام، اوراق بهاداری است که نشان دهنده مالکیت بخشی از یک شرکت است.

فروش سهام به بنیانگذاران یا مدیریت ارشد یک شرکت اجازه می دهد تا بخشی از سهام خود در شرکت را نقد کنند. اوراق قرضه شرکتی، نوعی وام است که توسط شرکت به منظور افزایش سرمایه صادر می شود. سرمایه‌گذاری که اوراق قرضه شرکتی را خریداری می‌کند، در ازای پرداخت‌ بهره، به شرکت وام می‌دهد. در برخی موارد، این اوراق ممکن است به طور فعال در بازار ثانویه نیز معامله شوند.

برای اینکه یک شرکت به تجارت عمومی تبدیل شود، باید به سطح مشخصی از اندازه عملیاتی و مالی و موفقیت دست یافته باشد. بنابراین، یک شرکت سهامی عام بودن که سهام شما در بازار عمده ای مانند بورس نیویورک معامله می شود، تأثیری دارد.

معایب شرکت های سهامی عام

با این حال، امکان دسترسی به بازارهای سرمایه عمومی نیز با افزایش نظارت قانون گذاری، تعهدات گزارشگری اداری و مالی، و آیین‌نامه‌های حاکمیت شرکتی همراه است که شرکت‌های سهامی عام باید از آنها پیروی کنند. این امر همچنین منجر به کنترل کمتر صاحبان عمده و بنیانگذاران شرکت می شود. علاوه بر این، هزینه های قابل توجهی برای انتشار عرضه اولیه عمومی وجود دارد (بدون ذکر هزینه های حقوقی، حسابداری و بازاریابی مداوم برای حفظ یک شرکت سهامی عام).

شرکت های سهامی عام باید استانداردهای گزارش‌دهی اجباری را که توسط نهادهای سهامی عام تنظیم می‌شود، رعایت کنند و باید گزارش‌های خود را به‌طور مداوم به کمیسیون بوری اوراق و بهادار ارسال کنند. کمیسیون بوری اوراق و بهادار الزامات گزارشگری سختگیرانه ای را برای شرکت های سهامی عام تعیین می کند. این الزامات شامل افشای عمومی صورتهای مالی و گزارش مالی سالانه – به نام فرم 10-K – است که خلاصه‌ی جامعی از عملکرد مالی یک شرکت ارائه می دهد.

شرکت‌ها همچنین باید گزارش‌های مالی سه‌ماهه – به نام فرم 10-Q- و گزارش‌های جاری در فرم 8-K را ارسال کنند تا در صورت وقوع رویدادهای خاص، مانند انتخاب مدیران جدید یا تکمیل یک خرید، گزارش دهند.

همچنین بخوانید : برترین ارزهای دیجیتال هوش مصنوعی (AI)

این الزامات گزارش دهی توسط قانون Sarbanes-Oxley، مجموعه ای از اصلاحات با هدف جلوگیری از ارائه گزارش تقلبی، ایجاد شد. علاوه بر این، سهامداران واجد شرایط حق دریافت اسناد و هشدار های خاص در مورد فعالیت های تجاری شرکت را دارند.

در نهایت، یک شرکت سهامی عام، باید پاسخوی سهامداران خود باشد. سهامداران، هیئت مدیره ای را انتخاب می کنند که از طرف آنها بر عملیات شرکت نظارت می کند. علاوه بر این، برخی فعالیت‌ها (مانند ادغام و تملک و برخی تغییرات و اصلاحات ساختار شرکتی) باید برای تأیید سهامداران مطرح شوند. یعنی سهامداران می توانند بر بسیاری از تصمیمات شرکت کنترل داشته باشند.

ملاحضات خاص

تغییر از شرکت سهامی عام به شرکت خصوصی

ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که یک شرکت سهامی عام دیگر مایل نباشد در مدل کسب و کار مورد نیاز یک شرکت سهامی عام فعالیت کند. دلایل زیادی وجود دارد که چرا یک شرکت سهامی عام تصمیم میگیرد به شرکت خصوصی تغییر کند. یک شرکت ممکن است تصمیم بگیرد که الزامات قانونگذاری پرهزینه و زمان‌بر یک شرکت سهامی عام را رعایت نکند، یا ممکن است شرکتی بخواهد منابع خود را برای اختصاص به تحقیق و توسعه (R&D)، مخارج سرمایه‌ای و تامین مالی طرح های بازنشستگی برای کارکنان خود، آزاد کند.

هنگامی که یک شرکت به شرکت خصوصی تغییر میکند، معامله «کل سهام» ضروری است. در معامله «کل سهام»، یک شرکت سهامی خاص، یا کنسرسیومی از شرکت های سهامی خاص، تمام سهام موجود شرکت سهامی عام را خریداری می کند یا به دست می آورد. گاهی اوقات این امر مستلزم آن است که شرکت سهامی خصوصی از یک بانک سرمایه گذاری یا نوع دیگری از وام دهنده که می تواند وام های کافی برای کمک به تأمین مالی معامله ارائه دهد، تأمین مالی اضافی را تأمین کند. پس از تکمیل خرید تمام سهام موجود، شرکت از بورس اوراق بهادار مرتبط، حذف شده و خصوصی میشود.

در نیپوتو مارکت امکان خرید و فروش ارز دیجیتال برای شما فراهم شده است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو