گاهی احساس می‌کنید بهترین فرصت‌های معاملاتی را از دست می‌دهید؟ بسیاری از معامله‌گران به طور مداوم از بازه‌های زمانی مختلف استفاده می‌کنند، به دنبال سیگنال‌ها می‌گردند و قیمت را دنبال می‌کنند و در نهایت باز هم از موقعیت های معاملاتی مناسب جا می مانند.

این نوع رویکرد معاملاتی واکنشی (reactive trading) نه تنها انرژی بر است بلکه دائما منجر به اشتباهات معاملاتی میشوند که از روی احساسات انجام شده اند مانند معاملات انتقام جویانه، دنبال کردن قیمت و بیش از حد وارد معاملات شدن. معامله‌گران واکنشی اغلب در پایان هفته معاملاتی خود احساس خستگی و ناامیدی می‌کنند، زیرا به هدف معاملاتی خود نرسیده‌اند.

این رویکرد با رویکرد معاملاتی پیشگیرانه (proactive trading)‌ در تضاد است. در رویکرد معاملاتی پیشگیرانه معامله‌گران با تحلیل کردن روند قیمت را پیش‌بینی می‌کنند و بر اساس آن وارد معامله می شوند. معمولاً معامله‌گران موفق از قبل یک برنامه معاملاتی برای خود تنظیم می‌کنند و سپس بر اساس برنامه‌شان وارد معامله می‌شوند. این استراتژی کمتر انرژی مصرف می‌کند و معمولاً به نتایج مداوم‌تری منجر می‌شود.

در این رابطه بخوانید‌ : آلت لیر چیست؟معرفی پلتفرم AltLayer و توکن ALT

برای تبدیل شدن به یک معامله‌گر پیشگیرانه، از یک برنامه معاملاتی استفاده کنید. با پیروی از یک برنامه معاملاتی، می‌توانید انضباط خود را حفظ کنید، تصمیمات عجولانه را کاهش دهید و تصمیمات معاملاتی خود را با محیط بازار کلی هماهنگ کنید، که این امر امکان رویکرد ساختارمندتر و هدفمندتر برای معاملات را فراهم می‌کند.

فقط نقطه ورود مهم نیست!

وقتی از معامله‌گران درباره استراتژی معاملاتی‌شان بپرسید، بیشتر آنها تنها در مورد چگونگی پیدا کردن نقاط ورود به معاملات و سیگنال‌هایی که برای تعیین ورود به معامله استفاده می‌کنند، صحبت می‌کنند. اگرچه انتخاب صحیح قیمت ورود به معامله اهمیت دارد، اما این تنها کافی نیست و داشتن یک استراتژی جامع معاملاتی اهمیت بیشتری دارد.

برای ایجاد یک استراتژی معاملاتی کامل، معامله‌گران باید پایه کلی استراتژی را تعریف کنند، قوانین تعیین حد ضرر و هدف قیمتی را تعیین کنند، نحوه مدیریت معاملات خود و یک رویکرد مدیریت ریسک تعیین کنید.

هدف از ایجاد یک استراتژی معاملاتی کامل، ایجاد تداوم بیشتر در معاملات فردی است. تداوم در تصمیمات معاملاتی شما منجر به تداوم در نتایج معاملات می‌شود.

یک برنامه معاملاتی بر اساس استراتژی معاملاتی شما ساخته می‌شود، و برنامه معاملاتی تصمیم‌گیری‌های شما را در طول روز هدایت می‌کند و معاملات شما را بهینه‌ می‌کند.

۵ نکته کلیدی در رابطه با برنامه معاملاتی

در ادامه مؤلفه‌های مختلف یک برنامه معاملاتی را مورد بررسی قرار میدهیم و تاثیر آن بر بهینه‌سازی رفتار معاملاتی معامله گر و ایجاد یک محیط معاملاتی بدون استرسی را بررسی خواهیم کرد.

هرچند در ایجاد برنامه‌های معاملاتی تفاوت‌های زیادی وجود دارد، اما چارچوب زیر برای اکثر معامله‌گران مناسب است.

بستر کلی نمودار

معمولاً، تحلیل قیمت از تایم فریم بالاتر شروع می‌شود تا یک ایده کلی از بستر نمودار بدست آوریم و روند را تعیین کنیم.

بسیاری از معامله‌گران تایم فریم روزانه را به عنوان تایم فریم بالاتر خود انتخاب می‌کنند. تایم فریم روزانه گزینه مناسبی به عنوان تایم فریم بالاتر برای معامله‌گران روزانه است، اما می‌تواند برای معامله‌گرانی که در تایم فریم ۱ساعته یا ۳۰دقیقه‌ای معامله می‌کنند نیز مورد استفاده قرار گیرد.

در تایم فریم بالاتر، جهت کلی روند را شناسایی می‌کنید. این موضوع به انتخاب معامله کمک می‌کند چرا که معمولاً معامله در جهت روند تایم فریم بالاتر به عنوان یک رویکرد معامله‌گری خوب در نظر گرفته می‌شود.

سطوح حمایت و مقاومت از تایم فریم روزانه وزن بیشتری دارند. بنابراین، معامله‌گران باید ابتدا سطوح قیمت خود را در تایم فریم بالاتر خود رسم کنند، سپس به تایم فریم پایین‌تر بروند. پیدا کردن اعداد کامل پر اهمیت و رسم نواحی تقاضا و عرضه پیشین نیز می‌تواند در تایم فریم روزانه انجام شود.

همچنین بخوانید : فورک بلاکچین چیست؟ معرفی هارک فورک و سافت فورک بلاکچین

تصویر نمودار روزانه زیر، قیمت را در یک روند صعودی فعلی نشان‌ میدهد. در بالای قیمت، یک سطح مقاومت و یک منطقه تقاضا قرار دارد. در زیر قیمت فعلی، می‌توانیم دو سطح حمایت مهم و سطح عداد کامل را در مقدار ۰.۸۰۰۰ شناسایی کنیم.

تحلیل روند نشان می‌دهد که جستجوی فرصت‌های معاملاتی صعودی در تایم فریم پایین‌تر با روند کلی همسو میشود. معاملات نزولی در شرایط فعلی تایم فریم بالاتر مناسب نخواهد بود. تحلیل روند در تایم فریم بالاتر به عنوان اولین فیلتر برای جهت معامله عمل می‌کند.

معامله‌گران صعودی باید از سطوح مقاومتی در بالای نمودار آگاه باشند؛ این سطوح می‌توانند به عنوان سطوح هدف برای فرصت‌های احتمالی معاملات صعودی در یک تایم فریم پایین‌تر استفاده شوند.

شناسایی فرآیند

اگرچه تایم فریم بالاتر یک روند کلی صعودی نشان می‌دهد، اما انجام معاملات بلند مدت بدون تحلیل در تایم فریم پایین‌تر توصیه‌ نمیشود.

در تایم فریم پایین‌تر، معامله‌گران به دنبال نقاط ورود خاص می‌گردند و یک برنامه معاملاتی بر اساس قوانین استراتژی دلخواه خود می‌سازند. انوع فراوانی از استراتژی‌های معاملاتی وجود دارد که یک معامله‌گر می‌تواند انتخاب کند. هدف این مقاله معرفی یک استراتژی خاص معاملاتی نیست، بلکه هدف آن نشان دادن رویکرد کلی برای انتخاب یک تکنیک برنامه‌ریزی معاملاتی است.

در این مقاله، می‌توانیم یک سیستم معاملاتی معمولی بازگشت روند را انتخاب کنیم. یک معامله‌گر به جای اینکه بر اساس تحلیل تایم فریم روزانه فوراً یک معامله بلند مدت انجام دهد، منتظر می‌ماند تا با کاهش قیمت یک قیمت ورودی بهتر را پیدا کند.

تصویر زیر تایم فریم ۵ دقیقه را نشان می‌دهد. معامله‌گر به جای تعقیب روند صعودی در تایم فریم روزانه، منتظر می‌ماند تا قیمت به پیوت پوینت روزانه (خط بنفش) بازگردد و نموداری را نشان دهد که می‌تواند برای معاملات شکست مفید باشد.

برنامه‌های معاملاتی معمولاً از فرمت if-then (اگر این اتفاق بیوفتد، پس…) پیروی می‌کنند. بخش “if” یک اتفاقی که معامله‌گر منتظر آن است را در نمودار قیمت توصیف می‌کند و بخش “then” عملکردی که معامله‌گر در پاسخ به آن انجام خواهد داد را توصیف می‌کند.

در این مثال، برنامه معاملاتی if-then به شرح زیر است: اگر قیمت وارد پیوت پوینت روزانه شود و سپس یک الگوی نمودار ارائه دهد، من پس از شکست الگو، یک معامله بلند مدت انجام خواهم داد.

معامله براساس شاخصه ها

تصویر زیر نشان می‌دهد که سناریوی برنامه معاملاتی if-then به همان انتظار در حال پیش‌رفت است. در این لحظه، قیمت یک سیگنال ورود به معامله تولید می‌کند.

حالا، معامله‌گر باید قوانین برنامه معاملاتی خود را برای اجرای حد ضرر و کسب سود دنبال کند. بیشتر معامله‌گران تمام وقت و انرژی خود را بر روی یافتن ورودی ایده‌آل صرف می‌کنند اما از بخش‌های دیگر استراتژی معاملاتی خود غافل می‌شوند.

اجرای حد ضرر و تعیین هدف قیمتی جنبه‌های بسیار مهم یک استراتژی معاملاتی کامل هستند.حد ضرر و هدف قیمتی به طور مستقیم بر روی نرخ موفقیت و زمان هولدکردن معاملات تأثیر می‌گذارند. هر دو متریک مهمی برای یک استراتژی معاملاتی هستند.

گرچه هدف مقاله توضیح شاخصه های معاملاتی نیست، اما یک توضیح کوتاه میتواند کمک‌کننده باشد: هر چه حد ضرر از نقطه ورود دورتر باشد، قیمت سخت‌تر به سطح حد ضرر میرسد. از طرف دیگر هر چه حد ضرر به نقطه ورود نزدیک باشد، قیمت آسان‌تر به سطح حد ضرر میرسد بنابراین، نرخ موفقیت پایین‌تر می آید. رابطه بین قرارگیری نقطه سوددهی و نرخ موفقیت نیز به همین شکل است: هر چه نقطه سوددهی شما از نقطه ورود دورتر قرار گیرد، احتمال رسیدن قیمت به آن هدف کمتر است. همچنین، زمان هولد کردن دارایی نیز افزایش خواهد یافت. هر چه نقطه سوددهی به نقطه ورود نزدیک‌تر باشد، احتمال دستیابی قیمت به آن بیشتر است و زمان هولد کردن آن کوتاه‌تر خواهد بود.

مهمترین جنبه در قرارگیری حد ضرر و هدف قیمتی، این است که معامله‌گر از یک رویکرد دائمی پیروی کند و همان قوانین را در هر معامله اعمال کند. تغییر قوانین در هر معامله، بی ثباتی زیادی در معاملات ایجاد میکند و نتایج معاملاتتان را خراب خواهد کرد. در حالت ایده‌آل، تمام معاملات باید از قوانین معاملاتی یکسان پیروی کنند.

مدیریت ریسک

در هنگام ورود به معامله، اندازه پوزیشن نیز باید محاسبه شود. در این شرایط یک اشتباه رایج رخ میدهد و آن  این است که یک معامله‌گر برای همه معاملات اندازه قرارداد یکسانی را انتخاب می‌کند. این یک راهکار ساده است که در اندازه نسبی پوزیشن ها تفاوت‌ چشم‌گیری ایجاد میکند.

در بازارهای فارکس، کریپتو، یا فیوچرز، ابزارهای مختلف point value های مختلف دارند. در فارکس، تفاوت در ارزش کارنسی ها تصمیمات مربوط به اندازه گیری پوزیشن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. معامله‌گری که برای همه معاملات از همان تعداد لات (lot) یا قرارداد یکسان استفاده می‌کند، به معاملات مختلف وزن‌های مختلف می‌دهد. هر چه point value بیشتر یا کارنسی گران‌تر باشد، معامله‌گر باید تعداد کمتری از قراردادها را بخرد/فروشد تا به همان سطح ریسک برسد.

معمولاً، معامله‌گران باید یک سطح ریسک (بر مبنای درصد) برای معاملات خود انتخاب کنند. بیشتر کتاب‌های معاملاتی اندازه پوزیشن را برای هر معامله در محدوده‌ای بین 0.5٪ تا 2٪ از معامله پیشنهاد می‌دهند. این امر بدان معناست که با یک اندازه پوزیشن 1٪ بر روی یک حساب معاملاتی 10.000 دلاری، زیان نباید از 100 دلار بیشتر باشد.

شاید پیچیده‌تر به نظر برسد اما محاسبه درست اندازه پوزیشن به راحتی انجام می‌شود: برای محاسبه صحیح اندازه پوزیشن یک معامله،فقط کافی است فاصله بین قیمت ورود و سطح حد ضرر را بدست آورید.

نکته مهم در رابطه با قوانین اندازه‌گیری پوزیشن در برنامه معاملاتی:

شما باید یک سطح ریسک درصدی را انتخاب کنید که در تمام معاملات آینده‌تان اعمال کنید. و باید این سطح ریسک را در تمام معاملات خود استفاده کنید. هر چه بیشتر سطح ریسک خود را تغییر دهید، اختلال بی ثباتی های بیشتری در نتایج معاملاتی شما رخ خواهد داد.

استراتژی خروج

تصویر زیر نتیجه نهایی را نشان می‌دهد. قیمت به سمت بالا حرکت کرد و به منطقه عرضه روزانه که در ابتدای این مقاله شناسایی کردیم، بازگشت.

وقتی صحبت از استراتژی‌های خروجی می‌شود، معامله‌گران می‌توانند با توجه به رویکرد کلی معاملاتی بین گزینه‌های مختلف انتخاب کنند :

• معامله‌گران روزانه اغلب از یک استراتژی خروج در انتهای روز استفاده می‌کنند که به آن خروج بر اساس زمان می‌گویند و تمام معاملات با اتمام روز معاملاتی بسته می‌شوند. در معاملات، این استراتژی را یک خروج بر اساس زمان می‌نامیم.
• استراتژی‌های معاملاتی سوینگ (Swing) معمولاً از استراتژی خروج بر اساس زمان استفاده نمی‌کنند و معامله‌گران سوینگ معاملات خود را تا دوره‌های زمانی بلندمدت نگه می‌دارند.
• در یک خروج غیرقابل پیش بینی، سطح سود از قبل مشخص‌ نمی‌شود. معامله‌گرانی که از یک خروج غیرقابل پیش بینی استفاده می‌کنند معمولاً از یک استراتژی حد ضرر متغیر بهره می‌برند. استفاده از حد ضرر بعد از یک میانگین متحرک یک انتخاب رایج است. به این ترتیب، معامله‌گران امیدوارند در طول روندهای طولانی‌تر، سود بیشتری دریافت کنند.
• در رویکرد خروج ثابت، سود از قبل مشخص‌شده است. در مثال نمودار این مقاله، معامله‌گر می‌توانست سطح سود را در زمان ورود به معامله، زیر منطقه عرضه قرار دهد. با یک خروج ثابت، معامله‌گر می‌تواند نسبت پاداش به ریسک معاملات خود را محاسبه کند و در مقایسه با استراتژی خروج غیرقابل پیش بینی، معاملاتش را با استراتژی ساده تری مدیریت کند.

همانطور بارها ذکر شد، انتخاب یک قاعده خاص برای استراتژی خروج و سپس اجرای آن در تمام معاملات امری حیاتی است. هدف یک برنامه معاملاتی استانداردسازی تصمیم‌گیری است که می‌تواند مزایای زیادی داشته باشد.

مزایای یک برنامه معاملاتی مناسب

آماده‌سازی بهتر و کاهش اضطراب

یک برنامه معاملاتی دقیق شما را برای تمام حالات ممکن بازار آماده می‌کند. با برنامه ریزی اقدامات خود در شرایط مختلف، می‌توانید ابهام و اضطرابی که اغلب با معامله‌گری همراه است را کاهش دهید. در این حالت، به جای اینکه از حرکات ناگهانی بازار غافل گیر شوید، از یک مسیر واضح برای کنترل احساسات خود پیروی میکنید.

افزایش تداوم در معاملات

تداوم یک عنصر کلیدی در معاملات موفق است. یک برنامه معاملاتی به افزایش تداوم معاملات شما کمک می‌کند، زیرا این برنامه تعیین می‌کند که شما همیشه همان مراحل را پیروی کنید و تصمیمات خود را بر اساس معیارهای از پیش‌تعیین شده، اتخاذ کنید. این امر از رفتارهای خودسرانه، تصادفی یا ناپایدار در معاملات اجتناب میکند، که می‌توانند به نتایج پیش‌بینی‌ناپذیر منجر شوند.

بهبود تصمیم گیری و مدیریت ریسک

یک برنامه معاملاتی به خوبی اجرا شده، فرآیند تصمیم‌گیری شما را با تعیین قوانین واضح برای ورود به معامله، خروج و مدیریت ریسک بهبود می‌بخشد. با پایبندی به این قوانین، احتمال انجام معاملات زیاد، دنبال کردن بازار یا ریسک زیاد در هر معامله را کاهش می‌یابد. این رویکرد سیستماتیک برای تصمیم‌گیری می‌تواند به طور قابل توجهی مدیریت ریسک شما و رفتار کلی معاملاتی شما را بهبود بخشد.

حذف واکنش های احساسی

با تعریف استراتژی معاملاتی خود در یک برنامه، می‌توانید واکنش های احساسی به رویدادهای بازار را کاهش دهید. اغلب احساسات می‌توانند به تصمیمات معاملاتی نادرستی منجر شوند، مانند معاملات انتقام جویانه پس از یک زیان، یا افزایش اطمینان به نفس بیش از حد پس از یک برد. یک برنامه معاملاتی به کنترل احساسات شما کمک می‌کند و تصمیم‌گیری منطقی را ترویج میدهد.

بهبود عملکرد معاملاتی در طول زمان

سرانجام، یک برنامه معاملاتی به خوبی اجرا شده ممکن است به بهبود عملکرد معاملاتی شما در طول زمان کمک کند. با پایبندی مداوم به برنامه، شما قادر خواهید بود عملکرد معاملاتی خود را بی‌طرفانه ارزیابی کنید و نقاطی برای بهبود معاملات خود شناسایی کنید. این فرآیند بهبود مداوم، برای موفقیت درازمدت در معاملات ضروری است.

کلام آخر

در نتیجه، یک برنامه معاملاتی ابزار ضروری برای هر معامله‌گر است. این برنامه یک نقشه راه مشخص برای فعالیت‌های معاملاتی شما فراهم می‌کند، به شما کمک می‌کند که نظم خود را حفظ کنید، تصمیمات خودسرانه را کاهش دهید و تصمیمات معاملاتی خود را با محیط بازار کلی هماهنگ کنید. این امر شامل تعریف استراتژی کلی، تعیین قوانین ورود و خروج، مدیریت معاملات و ایجاد یک رویکرد مدیریت ریسک مداوم است.

یک برنامه معاملاتی معمولاً شامل تحلیل محیط کلی نمودار، شناسایی فرآیند معاملاتی، تعریف شاخص های معامله مانند حد ضرر و اهداف قیمتی، تنظیم سطوح ریسک برای هر معامله و تعیین نقاط ورود و خروج می‌شود. مزایای چنین برنامه‌ای شامل آماده‌سازی بهتر، افزایش تداوم در معاملات، بهبود در تصمیم‌گیری و مدیریت ریسک، از بین بردن واکنش های احساسی و بهبود عملکرد معاملاتی در طول زمان است.

با پایبندی مداوم به برنامه معاملاتی خود، در راهی خواهید بود که به یک معامله‌گر با انضباط، متمرکز، و موفق تبدیل میشوید. به یاد داشته باشید، هدف یک برنامه معاملاتی نه پیش‌بینی حرکات بازار است، بلکه ارائه یک چارچوب برای اتخاذ تصمیمات معاملاتی سالم است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو