هم سرمایه گذاران و هم شرکت ها از اهرم (سرمایه قرض گرفته شده) برای ایجاد بازده بیشتر در دارایی های خود استفاده می کنند. با این حال، استفاده از اهرم موفقیت را تضمین نمی کند و احتمال ضررهای بیش از حد، از موقعیت های دارای اهرم سطح بالا بیشتر است. هنگام سرمایه گذاری برای گسترش پایه دارایی شرکت و ایجاد بازده سرمایه گذاری خطر پذیر، از اهرم به عنوان یک منبع تامین مالی استفاده می شود. این یک استراتژی سرمایه گذاری است. اهرم همچنین می تواند به مقدار بدهی که یک شرکت برای تامین مالی دارایی ها استفاده می کند اشاره کند. اگر یک شرکت به عنوان شرکتی با اهرم سطح بالا توصیف شود، شرکت بدهی بیشتری نسبت به حقوق صاحبان سهام دارد. برای شرکت ها، دو نوع اهرم اساسی می توان استفاده کرد: اهرم عملیاتی (operating leverage) و اهرم مالی (financial leverage).

نکات مهم

• شرکت ها برای تامین مالی عملیات و رشد به عنوان بخشی از ساختار سرمایه خود، بدهی هایی را که به عنوان اهرم شناخته می شود، می گیرند.
• بدهی اغلب برای انتشار سرمایه مناسب است، اما بدهی بیش از حد می تواند خطر نکول یا حتی ورشکستگی را افزایش دهد.
• بدهی اغلب برای انتشار سرمایه مناسب است، اما بدهی بیش از حد می تواند خطر نکول یا حتی ورشکستگی را افزایش دهد.

اهرم عملیاتی

اهرم عملیاتی، نتیجه ترکیب مختلف هزینه های ثابت و هزینه های متغیر است. به طور خاص، نسبت هزینه های ثابت و متغیری که یک شرکت استفاده می کند، میزان اهرم عملیاتی به کار گرفته شده را تعیین می کند. گفته می شود شرکتی با نسبت بیشتر هزینه های ثابت به متغیر، از اهرم عملیاتی بیشتری استفاده می کند.

اگر هزینه های متغیر یک شرکت بیشتر از هزینه های ثابت آن باشد، شرکت از اهرم عملیاتی کمتری استفاده می کند. نحوه فروش نیز معیاری از مقدار اهرم به کار برده شده است. شرکتی با فروش کم و حاشیه سود بالا دارای اهرم بالایی است. از سوی دیگر، شرکتی با حجم فروش بالا و حاشیه سود کمتر، اهرم کمتری دارد.

در این رابطه بخوانید‌ : ارز دیجیتال انکر (ANKR) چیست و چگونه کار می کند؟

اگرچه به هم مرتبط هستند، زیرا هر دو شامل استقراض و اهرم و حاشیه متفاوت هستند. اهرم، پول قرضی و حاشیه، بدهی یا پول قرضی است که شرکت برای سرمایه گذاری در سایر ابزارهای مالی استفاده می کند. به عنوان مثال، یک حساب مارجین به سرمایه گذار اجازه می دهد تا برای خرید اوراق بهادار، قراردادهای اختیار معامله، یا قراردادهای آتی، پولِ با نرخ بهره ثابت قرض کند با این فرض که بازدهی به طور چشمگیری بالا خواهد بود.

اهرم مالی

اهرم مالی، زمانی مطرح میگردد که یک شرکت تصمیم می گیرد اکثر دارایی های خود را با پول قرض گرفت شده، تامین مالی کند. شرکت ها زمانی این کار را انجام می دهند که نتوانند سرمایه کافی را با انتشار سهام در بازار برای رفع نیازهای تجاری خود جذب کنند. اگر شرکتی به سرمایه نیاز داشته باشد، به دنبال وام، اعتبار و سایر گزینه های تامین مالی خواهد بود.

وقتی یک شرکت قرض می گیرد، آن قرض به عنوان بدهی در دفاتر آن ثبت می شود و شرکت باید به آن بدهی، بهره بپردازد. یک شرکت تنها زمانی مقدار قابل توجهی قرض می گیرد که معتقد باشد بازده دارایی ها (ROA) بالاتر از بهره وام خواهد بود.

نتایج

شرکتی که هم با اهرم عملیاتی و هم با اهرم مالی بالا کار می کند می تواند یک شرکت سرمایه گذاری پرخطر باشد. اهرم عملیاتی بالا به این معنی است که یک شرکت فروش کمی دارد اما حاشیه‌ی بالایی دارد. اگر یک شرکت فروش آتی را به درستی پیش بینی نکند، می تواند خطرات قابل توجهی را به همراه داشته باشد. اگر پیش‌بینی فروش آتی کمی بالاتر از میزان واقعی باشد، می‌تواند بین جریان نقدی واقعی و بودجه‌ اختلاف زیادی ایجاد کند که این امر تأثیر قابل‌توجهی بر توانایی عملیاتی آتی شرکت خواهد داشت.

بزرگ‌ترین ریسکی که از اهرم مالی سطح بالا ناشی می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که بازده دارایی های یک شرکت از بهره وام تجاوز نکند. زیرا به میزان زیادی بازده حقوق صاحبان سهام و سودآوری شرکت را کاهش می‌دهد.

در نیپوتو مارکت امکان خرید و فروش ارز دیجیتال برای شما فراهم شده است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو