صندوق‌های قابل معامله در بورس (ETF) یک ابزار سرمایه‌گذاری متنوع هستند که در اشکال مختلفی وجود دارند. این ابزارهای مالی امکان سرمایه گذاری در انواع دارایی ها و استراتژی ها را فراهم میکنند و طیف وسیعی از اولویت ها و اهداف سرمایه گذار را برآورده می کنند. سرمایه گذاران می توانند ETF ها را بر اساس میزان تحمل ریسک و اهداف مالی فردی خود انتخاب کنند.

صندوق های ETF گزینه هایی را برای کاهش ریسک، تولید درآمد، سرمایه گذاری خاص، تنوع و موارد دیگر ارائه می دهند. سرمایه گذاران می توانند با انتخاب نوع مناسب ETF، یک سبد کاملاً سفارشی ایجاد کنند که متناسب با برنامه سرمایه گذاری خاص آنها باشد.

در این رابطه بخوانید‌ : لایت کوین (Litecoin) چیست؟ ویژگی ها و کاربردهای LTC

صندوق قابل معامله در بورس ETF چیست؟

ابزارهای سرمایه گذاری معروف به صندوق های قابل معامله در بورس، در بورس اوراق بهادار معامله می شوند. سرمایه گذاران از طریق این صندوق ها میتوانند دارایی های مختلفی مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها یا ارزهای دیجیتال را در یک صندوق واحد داشته باشند. ETF ها اغلب حاوی ترکیبی از دارایی ها هستند که به توزیع ریسک کمک می کند.

صندوق های ETF علاوه بر تنوع بخشی، نقدینگی را نیز ارائه می کنند. با قیمت بازار، می توان آنها را در هر زمانی در طول روز معاملاتی خرید و فروش کرد. یکی از اصلی ترین ویژگی هایی که ETF ها را از صندوق های سرمایه گذاری مشترک متمایز می کند، نقدینگی آنهاست.

گروه خاصی از ETF ها امکان سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند. سرمایه گذاران می توانند به جای خرید ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین BTC یا اتر ETH سهام صندوقی با دارایی های دیجیتال متعدد را خریداری کنند که می تواند به کاهش ریسک کمک کند. با این حال، وضعیت قانونگذاری ETF ارزهای دیجیتال در حال حاضر پیچیده و بر اساس حوزه های قضایی متفاوت است.

به عنوان مثال، کانادا چندین ETF بیت کوین و اتر را تایید کرده است. همچنین، اولین ETFهای آتی بیت کوین توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) در اکتبر 2021، پس از سال ها انتظار تایید شد. با این حال، ETF بیت کوین بلک راک به همراه چندین مورد دیگر همچنان در انتظار تصمیم نهایی SEC است.

صندوق‌های ETF چگونه کار می کند؟

صندوق های ETF از طریق یک مکانیسم ساده شامل چندین مرحله کلیدی عمل میکنند:

ایجاد صندوق

این فرآیند با تصمیم یک شرکت، معمولا یک موسسه مالی یا شرکت مدیریت دارایی، شروع می شود که تصمیم به راه اندازی ETF می گیرد. آنها سبدی از دارایی ها را جمع آوری می کنند که ممکن است متشکل از اوراق بهادار مانند سهام، اوراق قرضه، کالاها یا سایر ابزارهای مالی باشد.

دریافت تاییدیه نظارتی

همچنین بخوانید : پولبک (Pullback) چیست؟ : استفاده از آن در معاملات

قبل از اینکه یک ETF به عموم فروخته شود، شرکت باید از مقامات مربوطه، مانند SEC در ایالات متحده، تأییدیه نظارتی دریافت کند. سازمان های نظارتی اطمینان حاصل می کنند که ETF از تمام قوانین و مقررات قابل اجرا پیروی می کند.

راه اندازی صندوق

سهام ETF از طریق روشی که شامل شرکت کنندگان مجاز (APs) می شود، صادر و بازخرید می شود که شامل مؤسسات مالی یا بازارسازان بزرگی هستند که مجوز مشارکت در فرآیند تشکیل و بازخرید را دریافت کرده‌اند.

یک AP دارایی‌های لازم را (که اغلب غیرنقدی هستند) جمع‌آوری می‌کند و آن‌ها را به صادرکننده ETF تحویل می‌دهد تا سهام جدیدی از ETF ایجاد کند. در ازای آن، تعداد مشخصی از سهام ETF را دریافت می کنند. زمانی که یک AP می خواهد سهام ETF را بازخرید کند، سهام را به ناشر پس می دهد و دارایی های اصلی را دریافت می کند.

معامله در بورس اوراق بهادار

سهام ETF پس از تشکیل و قرار گرفتن در اختیار سرمایه گذاران، مانند سهام فردی، در بورس اوراق بهادار معامله می شود. در ساعات معاملات، سرمایه گذاران می توانند سهام ETF را با نرخ بازار خریداری کرده و بفروشند.

در پایان هر روز معاملاتی، ETF ها ارزش خالص دارایی خود را تعیین می کنند که با تقسیم ارزش کل دارایی صندوق بر تعداد سهام موجود محاسبه می شود. با توجه به فرآیندهای ایجاد و بازخرید، قیمت بازار سهام ETF معمولاً به ارزش خالص دارایی (NAV) نزدیک است.

می توان از مکانیزم آربیتراژ برای حفظ قیمت بازار ETF با NAV آن از طریق فرآیند انتشار و بازخرید سهام ETF استفاده کرد. شرکت‌کنندگان مجاز می‌توانند زمانی که قیمت بازار ETF از NAV آن متفاوت است، سهام را خریداری یا بازخرید کنند تا از اختلاف قیمت سود ببرند.

انواع صندوق‌های ETF

صندوق های ETF را می توان به ETF های سنتی و کریپتو تقسیم کرد. صندوق‌های قابل معامله در بورس که در طبقات مختلف دارایی، مانند سهام، اوراق قرضه و کالاها سرمایه گذاری میکنند ETF سنتی نامیده می‌شوند. این ETF ها مطابق با مدل سنتی، محصولات و بازارهای مالی سنتی را ردیابی و امکان سرمایه گذاری را فراهم میکنند.

از سوی دیگر، ETF های کریپتو پدیده نسبتا جدیدی هستند که در ارزهای دیجیتالی مانند بیت کوین یا سبدی از ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری میکنند.

صندوق‌های ETF سنتی

صندوق‌های ETF سهام

محبوب‌ترین نوع صندوق‌های قابل معامله در بورس، ETF‌های سهام هستند که در سهام، شاخص‌های سهام یا بازارهای صنعتی خاص سرمایه گذاری میکنند. سرمایه‌گذاری در یک ETF که S&P 500 را دنبال می‌کند یا یک ETF خاص که بر کسب‌وکارهای فناوری متمرکز است، دو گزینه سرمایه‌گذاری موجود در این دسته هستند.

صندوق‌های ETF با درآمد ثابت

این صندوق ها شامل اوراق قرضه و سایر اوراق بهادار با درآمد ثابت می شوند. آنها در انواع مختلف اوراق قرضه از جمله اوراق قرضه با بازده بالا، اوراق قرضه شرکتی، اوراق قرضه شهرداری و اوراق قرضه دولتی سرمایه گذاری میکنند.

صندوق‌های ETF کالا

صندوق های ETF که در کالاهای فیزیکی مانند طلا، نقره، نفت یا محصولات کشاورزی سرمایه گذاری میکنند تحت عنوان ETF کالا شناخته می شوند. برخی از این ETF ها دارایی های فیزیکی واقعی یا قراردادهای آتی را نگه می دارند، در حالی که برخی دیگر بر قیمت کالا نظارت می کنند.

صندوق‌های ETF ارزی

با ETF ارزی، سرمایه گذاران می توانند با نرخ ارز خارجی معامله کنند یا در یک ارز خاص سرمایه گذاری کنند. برای پیروی از نوسانات یک جفت ارز، این ETF ها اغلب از قراردادهای آتی ارز استفاده می کنند.

صندوق‌های ETF زیست محیطی، اجتماعی و حاکمیتی (ESG)

صندوق های قابل معامله در بورس ESG عوامل محیطی، اجتماعی و حاکمیتی را در معیارهای سرمایه گذاری خود ادغام می کنند. آنها بر شرکت هایی با پایداری زیست محیطی و شیوه های اخلاقی تمرکز دارند.

صندوق‌های ETF املاک و مستغلات

صندوق های ETF که در زمینه سرمایه گذاری در املاک و مستغلات تخصص دارند شامل تراست های سرمایه گذاری املاک و مستغلات (REITs) و شرکت های املاک و مستغلات هستند. این صندوق ها امکان سرمایه گذاری در بازار املاک و مستغلات را بدون مالکیت ملکی فراهم میکنند.

صندوق‌های ETF معکوس Inverse

زمانی که ارزش دارایی یا شاخص اصلی کاهش می یابد، این صندوق ها به دنبال کسب درآمد هستند. برای بدست آوردن بازده معکوس، از مشتقات و همچنین استراتژی های دیگر استفاده می کنند.

صندوق‌های ETF اهرمی

این صندوق‌های قابل معامله در بورس با استفاده از مشتقات مالی برای افزایش بازده، امکان سرمایه گذاری دو یا سه برابری در شاخص پایه را فراهم میکنند. ریسک بیشتری دارند و برای معاملات کوتاه مدت مناسب هستند.

صندوق‌های ETF موضوعی Thematic

صندوق های ETF که تحت عنوان “Thematic” طبقه بندی می شوند، به جای شاخص های گسترده بازار یا طبقات دارایی، بر روی موضوعات یا روندهای سرمایه گذاری خاص تمرکز دارند. هدف این صندوق‌ها امکان سرمایه گذاری در کسب‌وکارها، بخش‌ها یا الگوهای مرتبط با موضوعی خاص، مانند انرژی‌های تجدیدپذیر، هوش مصنوعی، ربات‌ها، امنیت سایبری، تجارت الکترونیک و غیره است.

صندوق‌های ETF ارز دیجیتال

این صندوق‌های قابل معامله در بورس عملکرد یک شاخص ارزهای دیجیتال خاص، مانند شاخص بلومبرگ گلکسی کریپتو را دنبال می کنند و امکان سرمایه گذاری در طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال موجود در این شاخص را فراهم می کنند.

صندوق های ETF آلتکوین

صندوق های ETF که انواع ارزهای دیجیتال غیر از بیت کوین را ردیابی می کنند تحت عنوان ETF آلتکوین شناخته می شوند. هدف از ETF های آلت کوین ارائه تنوع به سرمایه گذاران در طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال است.

صندوق های ETF بیت کوین

شناخته شده ترین ارز دیجیتال، بیت کوین، تنها گزینه سرمایه گذاری این صندوق های قابل معامله در بورس است. چنین ETFهایی به سرمایه گذاران امکان دسترسی به نوسانات قیمت بیت کوین را می دهند بدون اینکه آنها را ملزم به نگه داشتن این ارز دیجیتال به طور کامل کند.

صندوق های ETF بلاک چین

این ETF ها در مشاغل مرتبط با فناوری بلاک چین سرمایه گذاری می کنند، اگرچه منحصراً ETF ارزهای دیجیتال نیستند.

نحوه سرمایه گذاری در صندوق‌های ETF

سرمایه گذاری در ETF ها شامل یک فرآیند ساختاریافته است که می تواند هم برای ETF های سنتی و هم برای ارزهای دیجیتال اعمال شود. تعیین اهداف مالی، ایجاد حساب کارگزاری، تامین موجودی حساب، انجام تحقیقات، انتخاب ETF، ثبت سفارش، پیگیری سرمایه‌گذاری‌ها، اطلاع‌رسانی و ارزیابی مجدد و تنظیم استراتژی سرمایه‌گذاری به طور منظم، از مراحل سرمایه‌گذاری در صندوق های قابل معامله در بورس سنتی است.

مراحل سرمایه‌گذاری در ETF ارز دیجیتال شامل تعیین اهداف سرمایه‌گذاری، ایجاد یک حساب کارگزاری ویژه ارزهای دیجیتال، تأمین مالی حساب، تحقیق و انتخاب ETF ارزهای دیجیتال، سفارش سهام ETF ارزهای دیجیتال، نظارت و تنظیم سرمایه‌گذاری‌ها، بررسی پیامدهای مالیاتی، اقدامات احتیاطی و مطلع ماندن از بازار پر نوسان ارزهای دیجیتال می شود.

مزایا و معایب صندوق‌های ETF

مزایا

ETFها به افراد امکان سرمایه گذاری در دارایی های مختلف را میدهند، که باعث ایجاد تنوع می شود و ریسک را کاهش می دهد. از آنجایی که ETF ها نقدشوندگی بالایی دارند، سرمایه گذاران می توانند سهام را با سهولت و سرعت خریداری کرده یا بفروشند. یکی از مزایای قابل توجه ETFها شفافیت آنهاست. آنها هر روز دارایی های خود را اعلام می کنند و تصمیمات سرمایه گذاری آگاهانه را ممکن می سازند.

مقرون به صرفه بودن آنها ناشی از کارمزدهای عموما پایین است. علاوه بر این، به دلیل ساختار آنها، صندوق های قابل معامله در بورس، توزیع سود سرمایه را کاهش داده و به نوبه خود تعهدات مالیاتی را کاهش می دهند. با توجه به این مزایا، صندوق های قابل معامله در بورس گزینه مطلوبی برای سرمایه گذارانی هستند که به دنبال یک سبد متنوع، مقرون به صرفه و از نظر مالیاتی کارآمد هستند.

معایب

سرمایه گذاران به دلیل نوسانات ارزش در معرض خطرات بازار هستند. عملکرد یک ETF ممکن است با شاخصی که ردیابی میکند متفاوت باشد، که می تواند بر بازده تأثیر بگذارد. ممکن است به دلیل هزینه های معاملاتی مانند کارمزد ها و اسپرد قیمت پیشنهادی، میزان سود کاهش یابد.

برخی از ETF ها، به ویژه آنهایی که مربوط به ارزهای دیجیتال هستند، می توانند پیچیده باشند و درک آنها دشوار باشد. ریسک طرف معامله Counterparty risk در ETFهای ارز دیجیتال بالاست زیرا شرکتی که مشتقات را ارائه می‌کند ممکن است نکول کند و منجر به ضرر شود. با وجود این معایب، تطبیق پذیری ETF ها حضور آن ها را در بازارهای سنتی و نوظهور پررنگ کرده است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو