آدرس‌های مخفی stealth addresses در دنیای بلاکچین

هدف از آدرس‌های مخفی کریپتو فعال کردن حریم خصوصی برای هر تراکنش، پنهان کردن هویت گیرنده و تاریخچه تراکنش است.

آدرس‌های مخفی یک ویژگی تقویت‌کننده حریم خصوصی در فناوری بلاک چین است که به کاربران اجازه می‌دهد به صورت ناشناس پول دریافت کنند. برخلاف آدرس‌های عمومی معمولی، آدرس‌های مخفی، آدرس‌های مجزا و یکبار مصرف را برای هر تراکنش ارائه می‌کنند. زمانی که فرستنده دارایی را با استفاده از آدرس مخفی انتقال می دهد، آدرس واقعی گیرنده مخفی نگه داشته می شود.

گیرنده مستقیماً یک کلید خصوصی از آدرس مخفی تولید نمی کند. کیف پول برای شناسایی تراکنش های ورودی طراحی شده است. سپس از کلید خصوصی مرتبط با آدرس عمومی گیرنده برای تسهیل تشخیص و پردازش این تراکنش ها استفاده می کند. این فرآیند به گیرنده این امکان را می دهد تا بدون افشای آدرس اولیه به دارایی دریافتی دسترسی داشته باشد و آن را کنترل کند.

در این رابطه بخوانید‌ : اکوسیستم دیفای DeFi بیت کوین چیست؟

در نتیجه، حریم خصوصی تراکنش‌های ارز دیجیتال به میزان قابل توجهی افزایش می‌یابد و از کاربران در برابر نظارت یا بررسی احتمالی فعالیت‌های مالی محافظت می‌کند. آدرس‌های مخفی با افزودن حفاظت بیشتر، از تراکنش‌های خصوصی و امن در بلاک چین پشتیبانی می‌کنند.

مونرو (XMR) نمونه ای از ارزهای دیجیتال است که از آدرس های مخفی استفاده می کند. از ویژگی‌های مختلفی از جمله امضای حلقوی ring signatures و آدرس‌های مخفی استفاده می‌کند تا حریم خصوصی و قابلیت ناشناس ماندن بیشتری را برای کاربران خود فراهم کند. آدرس مخفی گیرنده در تراکنش مونرو استفاده می‌شود، و کشف ارتباط بین مبالغ فرستنده، گیرنده و تراکنش را برای ناظران خارجی دشوار میکند.

آدرس های مخفی در مقابل آدرس های کیف پول معمولی

آدرس‌های مخفی حریم خصوصی تراکنش‌ها را با آدرس‌های منحصربه‌فرد و یکبار مصرف تامین می‌کنند، در حالی که آدرس‌های کیف پول معمولی فاقد چنین معیارهای حفظ حریم خصوصی و اغلب ثابت هستند.

آدرس‌های مخفی از نظر ظاهری شبیه آدرس‌های استاندارد ارزهای دیجیتال هستند که معمولاً از یک رشته کاراکتر و اعداد تشکیل شده‌اند. با این حال، تفاوت های کلیدی در استفاده یکباره از آنها و روش های رمزنگاری مورد استفاده برای مبهم کردن ارتباط بین آدرس واقعی گیرنده و آدرس مخفی وجود دارد.

در مقابل، هنگام استفاده از آدرس‌های کیف پول سنتی، تکرار یک آدرس واحد برای چندین تراکنش امکان بررسی فعالیت‌های مالی کاربران را فراهم می‌کند. به دلیل امکان افشای اطلاعات حساس، این روند با امکان نظارت و بررسی سوابق تراکنش توسط اشخاص ثالث، حریم خصوصی را نقض می کند.

علاوه بر این، هکرها می توانند از این الگو برای شناسایی منابع درآمد، الگوهای هزینه و رفتار مالی استفاده کنند. همچنین استفاده مجدد از آدرس، احتمال رخ دادن حملات گوناگون را افزایش می دهد.

آدرس های مخفی چگونه کار می کنند؟

آدرس‌های مخفی رمزارز با ایجاد آدرس‌های منحصربه‌فرد برای هر تراکنش، حریم خصوصی را افزایش می‌دهند و تنها به گیرنده مورد نظر اجازه می‌دهند به وجوه دسترسی داشته باشد و آن را شناسایی کند.

برای درک اینکه چگونه می‌توان از آدرس‌های مخفی استفاده کرد، بیایید یک مثال بزنیم: باب و آلیس دو نفر هستند که از یک ارز دیجیتال فرضی استفاده می‌کنند. آنها تصمیم گرفتند از آدرس های مخفی برای افزایش حریم خصوصی خود استفاده کنند. این آدرس ها به دلیل ساختار رمزنگاری درجه بیشتری از ناشناس بودن را ارائه می دهند و آدرس های مجزا و یکبار مصرف را برای هر تراکنش ایجاد می کنند.

مرحله 1: باب آدرس مخفی خود را ایجاد کرده و به اشتراک می گذارد

باب دو آدرس ایجاد می کند (آنها را A و B بنامیم)، اما فقط A را به صورت عمومی به اشتراک می گذارد در حالی که آدرس خصوصی B را مخفی نگه می دارد. این ترکیب، “آدرس مخفی” جدید او است و جفت (A, B) با هم آدرس پنهانی را تشکیل می دهند که باب برای دریافت وجوه استفاده می کند.

برای تکمیل تراکنش، باب آدرس مخفی تولید شده (عمومی) را به آلیس، فرستنده، ارائه می دهد، بخشی از اطلاعات ضروری که آلیس برای ایجاد آدرس مخفی باب به آن نیاز دارد.

همچنین بخوانید : همستر کامبت (Hamster Kombat) چیست؟ راهنمای پرطرفدارترین بازی کریپتویی تلگرام

مرحله 2: آلیس با آدرس مخفی باب وجوه را ارسال می کند

آلیس محاسبات رمزنگاری را با استفاده از آدرس مخفی عمومی باب (A) و عدد تصادفی (r) برای ایجاد یک آدرس کاملاً جدید ( آن را P بنامیم) انجام داد. یک آدرس مخفی (موقت) مجزا و یک بار مصرف برای این تراکنش در نتیجه این محاسبه ایجاد می‌شود. آلیس وجوه را به این آدرس (P) می فرستد.

مرحله 3: آلیس کلید عمومی را منتشر می کند

آلیس اطلاعات رمزنگاری به نام کلید عمومی ( آن را E بنامیم) را روی بلاک چین ارسال می کند که باب برای پیدا کردن و ادعای دارایی ها نیاز دارد. کلید عمومی یک کلید موقت است که برای یک تراکنش خاص تولید می شود. این pubkey مستقیماً به آدرس عمومی بلندمدت کاربر مرتبط نیست.

مرحله 4: باب دارایی را دریافت می کند

باب شبکه را برای هرگونه تراکنش مربوط به آدرس مخفی خود زیر نظر دارد. هنگامی که تراکنش آلیس به P را می بیند، از آدرس های مخفی خود (A و B) و کلید عمومی موقت (E) استفاده می کند تا عدد مخفی اصلی (r) را کشف کند. استفاده از pubkeyهای موقت ردیابی تراکنش های متعدد یک کاربر را برای طرف های خارجی سخت می کند، حتی اگر در بلاک چین قابل مشاهده باشند.

در طول فرآیند، پروتکل تبادل کلید Diffie-Hellman به کار گرفته می‌شود که به باب و آلیس اجازه می‌دهد تا یک راز مشترک را در یک کانال ارتباطی ایجاد کنند. این راز مشترک با کلید خصوصی باب در تولید آدرس مخفی ترکیب می شود تا یک آدرس مقصد متمایز ایجاد کند. با این رویه اطمینان حاصل می شود که تراکنش های مختلف شامل یک گیرنده، از نظر رمزنگاری متمایز خواهند بود.

مزایا و معایب آدرس های مخفی

آدرس‌های مخفی حریم خصوصی تراکنش‌ها را افزایش می‌دهند، اما ممکن است پیچیدگی و زمان پردازش کندتر را در مقایسه با آدرس‌های کیف پول معمولی ایجاد کنند.

مزایای آدرس های مخفی

چندین مزیت برای استفاده از آدرس مخفی وجود دارد، از جمله افزایش امنیت و حفظ حریم خصوصی در معاملات ارزهای دیجیتال. از آنجایی که هر تراکنش از یک آدرس مخفی یک‌بار مصرف استفاده می‌کند، آدرس‌های مخفی از ناشناس ماندن کاربر پشتیبانی می‌کنند و ردیابی حرکت دارایی در بلاک چین را برای طرف‌های خارجی دشوار می‌کنند.

آدرس‌های مخفی همچنین شانس استفاده مجدد از آدرس را کاهش می‌دهند، که از حریم خصوصی فعالیت مالی کاربران محافظت می‌کند. برای اینکه ارزهای دیجیتال قابل تعویض باقی بمانند، یعنی یک واحد با واحد دیگر یکسان باشد، این افزایش حفاظت از حریم خصوصی بسیار مهم است.

معایب آدرس های مخفی

با وجود مزایای حفظ حریم خصوصی، آدرس های مخفی بدون اشکال نیستند. یک مانع مهم، پیچیدگی احتمالی اجرای آنها است که ممکن است باعث خطاهای کاربر و پیچیده شدن نرم افزار کیف پول شود. به دلیل مراحل محاسباتی مورد نیاز برای ایجاد و بازیابی وجوه از آدرس‌های مخفی، زمان پردازش تراکنش ممکن است کندتر از تراکنش‌های معمولی باشد.

علاوه بر این، آدرس‌های مخفی به طور گسترده توسط همه ارزهای دیجیتال پشتیبانی نمی شوند، که این امر کارایی آنها را در برخی موارد محدود می‌کند. مانند هر فناوری جدید، آموزش کاربران برای استفاده صحیح از آدرس های مخفی برای به حداکثر رساندن مزایای آنها و به حداقل رساندن هرگونه نگرانی بالقوه ضروری است.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو