اینترنت اشیا، یا IoT، یک سیستم از دستگاه‌های محاسباتی است که می‌توانند داده‌ها را بدون نیاز به ورودی انسانی جمع‌آوری و منتقل کنند.

این موضوع تنها به لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌های هوشمند محدود نمی‌شود: تقریباً هر چیزی که دارای یک کلید روشن و خاموش باشد، می‌تواند به اینترنت متصل شود و بخشی از IoT باشد. به عنوان مثال، یک “شیء” در اینترنت اشیا می‌تواند یک فرد باشد که یک ایمپلنت قلب را به همراه دارد، یک دوربین که تصاویر زنده از حیوانات وحشی در آب‌های ساحلی را پخش می‌کند، یا یک خودرو با حسگرهای داخلی که راننده را از خطرات احتمالی آگاه می‌کند. به طور کلی، هر شیء که بتواند یک آدرس پروتکل اینترنت (IP) دریافت کند و داده‌ها را از طریق یک شبکه منتقل کند، می‌تواند بخشی از اینترنت اشیا باشد.

اینترنت اشیا چگونه کار می‌کند؟

در این رابطه بخوانید‌ : ارز دیجیتال بایننس یو اس دی (BUSD) چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

یک سیستم IoT شامل حسگرها یا دستگاه‌هایی است که از طریق یک نوع اتصال ابری (cloud) یا یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هنگامی که داده‌ها به ابر می‌رسند، نرم‌افزار آن‌ها را پردازش کرده و تصمیم می‌گیرد که آیا عملی را انجام دهد یا خیر.

یک سیستم کامل IoT شامل چهار عنصر متمایز: حسگرها یا دستگاه‌ها، اتصال، پردازش داده‌ها و رابط کاربری است. در ادامه هر یک را به ترتیب بررسی می‌کنیم:

·         حسگرها یا دستگاه‌ها (Sensors/devices)

این دستگاه‌ها داده‌ها را از محیط خود جمع‌آوری می‌کنند. یک دستگاه ممکن است دارای چندین حسگر باشد به عنوان مثال، یک گوشی هوشمند شامل GPS، دوربین، شتاب‌سنج و غیره است. به طور کلی، حسگر یا حسگرها داده‌ها را از محیط برای یک هدف خاص جمع‌آوری می‌کنند.

·         اتصال (Connectivity)

پس از اینکه دستگاه داده‌ها را جمع‌آوری کرد، نیاز دارد که آن‌ها را به ابر ارسال کند. این کار را به روش‌های مختلفی از جمله Wi-Fi، بلوتوث، ماهواره، شبکه‌های وسیع کم‌مصرف (LPWAN) یا اتصال مستقیم به اینترنت از طریق اترنت انجام می‌دهد. گزینه خاص اتصال بستگی به کاربرد IoT دارد.

·         پردازش داده‌ها (User interface)

پس از اینکه داده‌ها به ابر رسیدند، نرم‌افزار آن‌ها را پردازش کرده و ممکن است تصمیم به انجام عملی بگیرد. این ممکن است شامل ارسال یک هشدار یا به‌طور خودکار تنظیم حسگرها یا دستگاه بدون دخالت کاربر باشد. با این حال، گاهی اوقات نیاز به ورودی کاربر وجود دارد که در اینجا رابط کاربری وارد عمل می‌شود.

·         رابط کاربری (User interface)

اگر به ورودی کاربر نیاز باشد یا اگر کاربر بخواهد وضعیت سیستم را بررسی کند، یک رابط کاربری این امکان را فراهم می‌کند. در واقع هر عملی که توسط کاربر انجام شود، از طریق سیستم به سمت دیگر ارسال می‌شود. به عنوان مثال، ارسال داده از رابط کاربری به ابر و سپس به حسگرها یا دستگاه‌ها برای ایجاد تغییر درخواست شده انجام می‌شود.

اتصالات، شبکه‌ها و پروتکل‌های ارتباطی دقیق مورد استفاده توسط دستگاه‌های متصل به وب بسته به کاربردهای خاص IoT متفاوت خواهد بود. اینترنت اشیا از هوش مصنوعی (AI) و یادگیری ماشین برای آسان‌تر و سریع‌تر کردن فرآیندهای جمع‌آوری داده‌ها استفاده می‌کند.

تاریخچه اینترنت اشیا

اصطلاح اینترنت اشیا معمولاً به کوین آشتون (Kevin Ashton) نسبت داده می‌شود. آشتون در سال 1999، در زمینه بهینه‌سازی زنجیره تأمین برای شرکت پروکتر اند گمبل (Proctor & Gamble) کار می‌کرد و از این عبارت به عنوان عنوان یک ارائه برای پروژه حسگری جدیدی که در حال کار بر روی آن بود، استفاده کرد و این اصطلاح مورد توجه قرار گرفت. در ادامه نحوه تکامل و تاریخچه آن را بررسی می‌کنیم:

        i.            دهه 1970

ایده دستگاه‌های متصل بهم که به عنوان محاسبات فراگیر (pervasive computing) شناخته می‌شد.

       ii.            اوایل دهه 1980

اولین دستگاه اینترنت اشیا جهان در دانشگاه کارنگی ملون اختراع شد. گروهی از دانشجویان راهی برای اطمینان از اینکه دستگاه فروش نوشیدنی کوکاکولا در دانشگاه آن‌ها اطلاعات مربوط به محتویاتش را از طریق یک شبکه گزارش دهد، ایجاد کردند تا در صورت اتمام نوشیدنی‌ها به آن‌ها گزارش دهد. آن‌ها میکرو سوئیچ‌هایی را در دستگاه نصب کردند تا تعداد قوطی‌های کوکاکولا موجود و اینکه آیا سرد هستند یا نه را گزارش دهند.

     iii.            دهه 1990

جان رومکی (John Romkey) در سال 1990 برای اولین بار یک توستر را به اینترنت متصل کرد.

همچنین بخوانید : ارز دیجیتال نات کوین (NOT) چیست؟ توکن GameFi مبتنی بر تلگرام

     iv.            دهه 1991

گروهی از دانشجویان در دانشگاه کمبریج از اولین پروتوتایپ دوربین وب برای نظارت بر میزان قهوه موجود در قوری قهوه آزمایشگاه کامپیوتر خود استفاده کردند. آن‌ها دوربین وب را برنامه‌ریزی کردند تا سه بار در دقیقه از قوری قهوه عکس بگیرد. دوربین تصاویر را به کامپیوترهای محلی ارسال می‌کرد تا کاربران بتوانند بررسی کنند که آیا قهوه موجود است یا خیر.

       v.            دهه 2000

شرکت ال‌جی الکترونیکس اولین یخچال متصل به اینترنت را معرفی کرد. این امکان را برای مصرف‌کنندگان فراهم کرد تا خرید مواد غذایی خود را به‌صورت آنلاین انجام دهند و تماس‌های ویدیویی برقرار کنند.

     vi.            دهه 2008

اولین کنفرانس بین‌المللی اینترنت اشیا در سال 2008 در سوئیس برگزار شد.

   vii.            دهه 2010

اصطلاح اینترنت اشیا توجه‌ها را به خود جلب کرد. مشخص شد که سرویس StreetView گوگل نه تنها تصاویر 360 درجه‌ای را تهیه کرده بلکه داده‌های شبکه‌های Wi-Fi مردم را نیز ذخیره کرده است. سرویس StreetView گوگل به کاربران این امکان را می‌دهد که از خیابان‌ها و مکان‌های مختلف در دنیا تصاویر 360 درجه‌ای ببینند. اما در کنار این کار، گوگل به‌طور ناخواسته داده‌های مربوط به شبکه‌های Wi-Fi افراد را نیز جمع‌آوری کرد.

این موضوع باعث شد تا بحث‌هایی درباره این مطرح شود که آیا گوگل فقط به فهرست‌گذاری اینترنت و وب‌سایت‌ها اکتفا نکرده و آیا قصد دارد دنیای واقعی و فیزیکی را نیز به‌طور کامل ثبت و لیست کند. به عبارت دیگر، این سوال پیش آمد که آیا گوگل می‌خواهد اطلاعات بیشتری از محیط اطراف ما جمع‌آوری کند؟ این سوالات نگرانی‌هایی را درباره حریم خصوصی و امنیت اطلاعات شخصی به وجود آورد.

viii.            دهه 2011

شرکت گارتنر، که چرخه هایپ (hype-cycle) برای فناوری‌های نوظهور را اختراع کرده، اینترنت اشیا را به عنوان یک پدیده نوظهور در فهرست خود معرفی کرد.

     ix.            دهه 2012

بزرگ‌ترین کنفرانس اینترنت اروپا (Le Web) با موضوع اینترنت اشیا برگزار شد. در همین حال، مجلاتی مانند Forbes و Wired به‌طور فزاینده‌ای شروع به استفاده از IoT به عنوان بخشی از واژگان خود کردند.

       x.            دهه 2014

گوگل اعلام کرد که نست را به قیمت 3.2 میلیارد دلار خریداری خواهد کرد، که این معامله باعث ایجاد آگاهی عمومی از اینترنت اشیا شد. نمایشگاه الکترونیک مصرف‌کننده (CES) در لاس وگاس در همان سال با موضوع اینترنت اشیا برگزار شد.

اواسط و اواخر دهه 2010

در طول این دوره، دستگاه‌هایی با قابلیت اتصال Wi-Fi و 3G/4G کوچک‌تر، قدرتمندتر و ارزان‌تر برای تولید شدند. این امر به گسترش اینترنت اشیا کمک کرد.

تا سال 2021، برآورد می‌شد که بیش از 46 میلیارد دستگاه به اینترنت اشیا متصل هستند و کارشناسان انتظار دارند که این تعداد تا سال 2030 به بیش از 100 میلیارد دستگاه برسد.

کاربردهای اینترنت اشیا

کاربردهای متعددی برای اینترنت اشیا وجود دارد. برخی از معروفترین آن‌ها عبارتند از:

        I.            پوشیدنی‌ها (Wearables)

پوشیدنی‌ها بیشترین نفع را از اینترنت اشیا برده‌اند و کاربردهای زیادی برای کاربران روزمره داشته‌اند. این موارد شامل ردیاب‌های تناسب اندام، ساعت‌های هوشمند، عینک‌های هوشمند، هدست‌های واقعیت مجازی و… است.

      II.            خانه‌های هوشمند (Smart homes)

یک سیستم خانه هوشمند با وسایل خانگی ارتباط برقرار می‌کند تا وظایف خاصی را به صورت خودکار انجام دهد و معمولاً از راه دور کنترل می‌شود. نمونه‌ای از دستگاه‌های اینترنت اشیا در خانه‌های هوشمند می‌تواند شامل وسایل آشپزخانه بی‌سیم، سیستم‌های موسیقی حس‌گر حالت، نورپردازی هوشمند، پرده‌های موتوری، پنجره‌ها و درهای خودکار، و کنتورهای هوشمند باشد.

    III.            شهرهای هوشمند (Smart cities)

شهرهای هوشمند از دستگاه‌های IoT مانند حسگرها و کنتورهای متصل برای جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده می‌کنند. این داده‌ها می‌توانند برای بهبود زیرساخت‌ها، خدمات عمومی و خدمات مختلف به کار گرفته شوند.

    IV.            خودروهای خودران (Self-driving cars)

خودروهای خودران معمولاً دارای یک سیستم فناوری مبتنی بر اینترنت اشیا هستند که اطلاعاتی درباره خود خودرو و همچنین جاده‌ای که در حال حرکت است، به اشتراک می‌گذارد. داده‌هایی درباره ترافیک، مسیریابی، شرایط محیطی و… جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل می‌شوند تا به خودرو اجازه دهند به‌طور خودکار حرکت کند.

      V.            خرده‌فروشی (Retail)

اینترنت اشیا به‌طور چشمگیری در صنعت خرده‌فروشی استفاده می‌شود. به عنوان مثال، فروش خودکار، تخفیف‌های شخصی‌سازی‌شده، قفسه‌های هوشمند (که به خرده‌فروش هشدار می‌دهند که موجودی آن‌ها در حال اتمام است)، کارمندان رباتیک و مدیریت زنجیره تأمین بهینه بخشی از کاربردهای اینترنت اشیا هستند. فروشگاه‌های Amazon Go مدل مفهومی (کانسپت) فروشگاه‌های آمازون نمونه‌ای از IoT است که شکاف بین خرید آنلاین و خرید حضوری را پر کرده است. این فروشگاه‌ها بدون پول نقد هستند زیرا پول از کیف پول‌های آمازون مشتریان کسر می‌شود. همچنین، آن‌ها به‌صورت لحظه‌ای زمانی که مشتریان محصولات را از قفسه‌ها برمی‌دارند، اقلام را به سبد خریدشان اضافه می‌کنند.

    VI.            تله هلث (Telehealth)

تله‌ هلث که گاهی اوقات به آن تله‌ پزشکی گفته می‌شود به ارائه خدمات بهداشتی از طریق فناوری اشاره دارد. اینترنت اشیا بخش مهمی از تله‌ پزشکی است (گاهی اوقات از مخفف IoMT برای اشاره به اینترنت اشیا پزشکی استفاده می‌شود). نمونه‌هایی از این موارد شامل تشخیص پزشکی از راه دور، ارتباط دیجیتال تصاویر پزشکی، مشاوره ویدیویی با متخصصان و… هستند.

  VII.            کشاورزی هوشمند (Smart farming)

کشاورزی هوشمند شامل استفاده از فناوری دیجیتال برای بهبود کشاورزی است. به عنوان مثال، کشاورزان ممکن است از حسگرها، دوربین‌ها و سایر دستگاه‌های متصل برای بهبود نمای کلی مزرعه خود و تنظیم عملیات برای بهبود عملکرد خود استفاده کنند.

VIII.            حمل و نقل (transportation)

در صنعت حمل و نقل، دستگاه‌های IoT می‌توانند برای نظارت بر عملکرد وسایل نقلیه، بهینه‌سازی مسیرها و ردیابی محموله‌ها استفاده شوند. به‌عنوان مثال، حسگرها می‌توانند برای نظارت بر کارایی سوخت خودروهای متصل استفاده شوند که منجر به کاهش هزینه‌های سوخت و بهبود پایداری می‌شود. همچنین، دستگاه‌های IoT می‌توانند برای نظارت بر وضعیت محموله‌ها استفاده شوند و اطمینان حاصل کنند که محموله‌ها در شرایط بهینه به مقصد خود می‌رسند.

در نظر داشته باشید که این فهرست کامل نیست، اینترنت اشیا در صنایع مختلف، در حال تحول عملیات و روش‌های کاری است. نمونه‌هایی از دستگاه‌های اینترنت اشیا شامل موبایل‌های هوشمند، یخچال‌های هوشمند، ساعت‌های هوشمند، ردیاب‌های تناسب اندام، تشخیص دهنده‌های آتش هوشمند، قفل‌های هوشمند، دوچرخه‌های هوشمند، حسگرهای پزشکی، سیستم‌های امنیتی هوشمند و همچنین دستیاران مجازی مانند الکسا و گوگل هوم (Google Home) است.

مزایا و معایب اینترنت اشیا

اینترنت اشیا مزایا و معایبی دارد که در ادامه مطرح می‌کنیم.

A.      مزایا

مزایای اینترنت اشیا عبارتند از:

·         کارایی

تعاملات ماشین به ماشین موجب افزایش کارایی می‌شود و زمان بیشتری را برای افراد فراهم می‌کند تا بر روی وظایف دیگر تمرکز کنند.

·         خودکارسازی

خودکارسازی منجر به یکنواختی در انجام وظایف می‌شود که می‌تواند کیفیت خدمات را بهبود بخشد و نیاز به مداخله انسانی را کاهش دهد.

·         صرفه‌جویی در هزینه

افزایش کارایی و خودکارسازی می‌تواند منجر به کاهش ضایعات و هزینه‌های نیروی کار شود و تولید و تحویل کالاها را ارزان‌تر کند.

·         کنترل کیفیت

اینترنت اشیا ارتباط بهتری بین دستگاه‌ها فراهم می‌کند که منجر به کنترل کیفیت بهتر می‌شود.

·         شفافیت بیشتر

امکان دسترسی به اطلاعات از هر مکان و در هر زمان با هر دستگاهی می‌تواند فرایند تصمیم‌گیری را ساده‌تر کرده و منجر به شفافیت بیشتر شود.

B.      معایب

معایب اینترنت اشیا شامل موارد زیر است:

·         سازگاری

بدون استانداردهای سازگاری بین‌المللی، ممکن است در ارتباط دستگاه‌ها از تولیدکنندگان مختلف با یکدیگر مشکلاتی به وجود آید.

·         کاهش مشاغل

با افزایش خودکارسازی به وسیله اینترنت اشیا، ممکن است مشاغل زیادی حذف شوند.

·         پیچیدگی

با توجه به وسعت شبکه اینترنت اشیا و وابستگی بسیاری از دستگاه‌ها به آن، یک نقص در نرم‌افزار یا سخت‌افزار می‌تواند عواقب منفی زیادی داشته باشد.

·         حریم خصوصی و امنیت

با متصل شدن بسیاری از وسایل روزمره به اینترنت، مقدار زیادی اطلاعات به‌صورت آنلاین وجود دارد. این موضوع خطرات حریم خصوصی و امنیتی ایجاد می‌کند. در ادامه این موضوع را مفصل بررسی می‌کنیم.

مسائل حریم خصوصی و امنیت در اینترنت اشیا

برخی از مسائل کلیدی حریم خصوصی و امنیت مرتبط با اینترنت اشیا عبارتند از:

a)      داده‌های بیش از حد

دستگاه‌های IoT مقدار زیادی داده تولید می‌کنند. این موضوع فرصت خوبی برای هکرها ایجاد می‌کند و اطلاعات حساس را در معرض خطر قرار می‌دهد.

b)     آسیب‌پذیری در برابر هک

به‌عنوان مثال، تیمی از محققان از مایکروسافت و دانشگاه میشیگان توانستند نقاط ضعف امنیتی را در پلتفرم خانه هوشمند سامسونگ پیدا کنند. بنابراین امنیت پلتفرم‌ها بسیار حائز اهمیت است.

c)      پروفایل عمومی ناخواسته

استفاده از دستگاه‌های IoT معمولاً به معنای پذیرش شرایط خدمات است، اما بسیاری از افراد اسناد طولانی را نمی‌خوانند و بدون اطلاع، دکمه پذیرش را فشار می‌دهند. شرکت‌ها اطلاعات گسترده‌ای درباره کاربران جمع‌آوری می‌کنند. به‌عنوان مثال، یک شرکت بیمه ممکن است داده‌هایی درباره عادات رانندگی شما بر اساس خودروی هوشمندتان هنگام محاسبه بیمه عمر شما جمع‌آوری کند. همین امر در مورد ردیاب‌های تناسب اندام نیز صدق می‌کند.

d)     گوش‌دادن مخفیانه

تولیدکنندگان یا هکرها می‌توانند از دستگاه‌های متصل برای گوش‌دادن به مکالمات یا دیدن افراد از طریق دوربین‌ها در خانه افراد استفاده کنند.

آینده اینترنت اشیا چه خواهد بود؟

مسائل مهمی که در آینده برای این تکنولوژی از اهمیت بالایی برخوردار است شامل موارد زیر است:

o       تمرکز بیشتر بر امنیت

با توجه به مقیاس و پیچیدگی اینترنت اشیا، دستگاه‌های IoT می‌توانند در برابر حملات سایبری و نقض داده‌ها آسیب‌پذیر باشند. صنعت باید این موضوع را جدی بگیرد و بر روی ارائه امنیت بهتر برای مصرف‌کنندگان کار کند. در آینده، شاهد استفاده بیشتر از راه‌حل‌های امنیتی درون‌ساخت و امنیت، همچنین راه‌حل‌های هوش مصنوعی، بلاکچین و محاسبات لبه‌ای برای دستگاه‌های اینترنت اشیا خواهیم بود.

o       کاربردهای بیشتر اینترنت اشیا در حوزه بهداشت و درمان

به‌وضوح مشخص است که دستگاه‌های پزشکی IoT و سیستم‌های بهداشت و درمان IoT نقش بیشتری نسبت به گذشته ایفا خواهند کرد. کارشناسان سال‌هاست که پیش‌بینی یک انقلاب IoT در حوزه بهداشت و درمان را می‌کنند و پاندمی کرونا نیز پیشرفت آن را تسریع کرده است. تعداد بیشتری از ملاقات‌های پزشکی به‌صورت مشاوره از راه دور انجام می‌شود و شاهد افزایش راه‌حل‌های نظارت از راه دور و پوشیدنی‌های هوشمند، ردیاب‌های سلامت و حسگرهای مبتنی بر اینترنت اشیا هستیم.

o       ظهور شهرهای هوشمند

شهرهای سراسر جهان به‌طور فزاینده‌ای با فناوری‌های هوشمند ترکیب خواهند شد تا کارایی عملیاتی خود را بهبود بخشند، اطلاعات را با عموم به اشتراک بگذارند و کیفیت خدمات دولتی و رفاه شهروندان را ارتقا دهند.

o       گسترش هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی

برخی از بزرگ‌ترین هزینه‌ها در زیرساخت‌های اینترنت اشیا در سال‌های آینده در زمینه هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی خواهد بود. IoT مبتنی بر هوش مصنوعی، ماشین‌های هوشمند را ایجاد می‌کند که رفتار و تصمیم‌گیری هوشمند را با حداقل یا بدون دخالت انسانی ممکن می‌سازد.

کسب‌وکارها چگونه باید از اینترنت اشیا استفاده کنند؟

مدیریت دستگاه‌های IoT می‌تواند یک کار پیچیده و چالش‌برانگیز باشد، اما چندین شیوه وجود دارد که کسب‌وکارها می‌توانند برای اطمینان از امنیت، قابلیت اطمینان و بهینه‌سازی عملکرد دستگاه‌های IoT خود از آن استفاده کنند. در ادامه چند نکته برای مدیریت دستگاه‌های IoT آورده شده است:

1.      استراتژی IoT خود را برنامه‌ریزی کنید

قبل از استقرار هرگونه دستگاه IoT، کسب‌وکارها باید درک روشنی از اهداف، موارد استفاده و نتایج مطلوب خود داشته باشند. این می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا دستگاه‌ها، پلتفرم‌ها و فناوری‌های مناسب را انتخاب کنند و اطمینان حاصل کنند که استراتژی IoT آن‌ها با اهداف تجاری‌شان هم‌راستا است.

2.      محصولات IoT امن را انتخاب کنید

امنیت یک مبحث حیاتی برای اینترنت اشیا است، زیرا آن‌ها می‌توانند در برابر حملات سایبری آسیب‌پذیر باشند. کسب‌وکارها باید دستگاه‌هایی را انتخاب کنند که با در نظر گرفتن موارد امنیتی طراحی شده‌اند و سیستم‌های امنیتی مناسب، مانند رمزگذاری، احراز هویت و کنترل‌های دسترسی را پیاده‌سازی کنند.

3.      بر دستگاه‌ها نظارت داشته باشید

دستگاه‌های اینترنت اشیا نیاز به نظارت و نگهداری منظم دارند تا اطمینان حاصل شود که به‌طور بهینه عمل می‌کنند و در برابر تهدیدات امنیتی آسیب‌پذیر نیستند. این می‌تواند شامل نظارت بر سلامت و عملکرد دستگاه، به‌روزرسانی نرم‌افزار و سیستم‌عامل و انجام ممیزی‌های امنیتی منظم و نگهداری پیش‌بینانه باشد.

4.      مدیریت داده‌ها را به‌طور مؤثر انجام دهید

دستگاه‌های اینترنت اشیا مقادیر زیادی داده‌های دنیای واقعی تولید می‌کنند که مدیریت و تحلیل آن‌ها می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. کسب‌وکارها باید یک استراتژی مدیریت داده روشن داشته باشند که شامل ذخیره‌سازی، تحلیل و استفاده از داده‌ها باشد تا اطمینان حاصل کنند که می‌توانند دیدگاه و اطلاعات مهمی از داده‌های تولیدشده توسط دستگاه‌های IoT خود استخراج کنند.

5.      یک اکوسیستم بسازید

دستگاه‌های IoT اغلب بخشی از یک اکوسیستم بزرگ‌تر هستند که شامل سایر دستگاه‌ها، پلتفرم‌ها و فناوری‌ها می‌شود. کسب‌وکارها باید درک روشنی از این اکوسیستم داشته باشند و اطمینان حاصل کنند که دستگاه‌های IoT آن‌ها می‌توانند به‌طور مؤثر با سایر سیستم‌ها و فناوری‌ها ادغام شوند.

مشاغل به وجودآمده از اینترنت اشیا

مسیرهای شغلی متنوعی برای افرادی که می‌خواهند در زمینه اینترنت اشیا کار کنند وجود دارد. در ادامه با برخی از رایج‌ترین مشاغل آشنا می‌شوید:

·         مدیر پروژه فنی اینترنت اشیا

مدیران پروژه فنی IoT در این زمینه تخصص فنی دارند و رهبری تیم را بر عهده می‌گیرند. آن‌ها همچنین روش‌های جدیدی را برای افزایش کارایی طراحی و پیاده‌سازی می‌کنند.

·         معمار اینترنت اشیا

معماران IoT راه‌حل‌های اینترنت اشیا را طراحی و پیاده‌سازی می‌کنند.

·         مهندس اینترنت اشیا

مهندسان IoT سخت‌افزار، نرم‌افزار، پلتفرم‌ها و سیستم‌های اینترنت اشیا را توسعه و مدیریت می‌کنند.

نتیجه‌گیری

اینترنت اشیا (IoT) به عنوان یک سیستم متصل از دستگاه‌های محاسباتی، قابلیت جمع‌آوری و انتقال داده‌ها بدون نیاز به ورودی انسانی را فراهم می‌آورد. این فناوری فراتر از لپ‌تاپ‌ها و گوشی‌های هوشمند گرفته تا هر شیء متصل به اینترنت می‌شود. IoT با استفاده از حسگرها، اتصال به شبکه، پردازش داده‌ها و رابط‌های کاربری، اطلاعات را از محیط جمع‌آوری کرده و به تحلیل و تصمیم‌گیری می‌پردازد.

با توجه به تاریخچه و تکامل IoT، این فناوری از دهه‌ها پیش آغاز شده و اکنون در حوزه‌های مختلفی از جمله بهداشت و درمان، حمل و نقل، خانه‌های هوشمند، شهرهای هوشمند و کشاورزی هوشمند به کار می‌رود. هر یک از این کاربردها به بهبود کارایی، کاهش هزینه‌ها، افزایش کیفیت خدمات و شفافیت اطلاعات کمک می‌کند.

با این حال، IoT با چالش‌هایی، از جمله مسائل امنیتی و حریم خصوصی، سازگاری دستگاه‌ها، و خطرات ناشی از خودکارسازی که می‌تواند منجر به از بین رفتن مشاغل شود، نیز مواجه است.

در آینده، تمرکز بیشتری بر روی امنیت، استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین و گسترش کاربردهای اینترنت اشیا در زمینه‌های مختلف وجود خواهد داشت. کسب‌وکارها باید استراتژی‌های مناسبی برای مدیریت دستگاه‌های IoT خود داشته باشند.

در نهایت، مشاغل مرتبط با IoT در حال گسترش است و فرصت‌های شغلی جدیدی در این حوزه ایجاد شده که شامل مدیران پروژه، معماران و مهندسان IoT است. به طور کلی، اینترنت اشیا نه تنها به عنوان یک فناوری نوظهور، بلکه به عنوان یک تغییر دهنده بازی در صنایع مختلف شناخته می‌شود و پتانسیل بالایی برای تحول در نحوه زندگی و کار انسان‌ها دارد.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو