دنیای کریپتو پر از اصطلاحات فنی است که برخی از آنها آنقدر پیچیده هستند که تقریباً هیچ کس آنها را درک نمی کند.

درک کامل مفاهیم دنیای ارزهای دیجیتال آسان نیست. حتی با درک تفاوت های کلیدی بیت کوین BTC و اتریوم ETH باز هم دنیای جدیدی از اصطلاحات برای یادگیری و درک وجود دارد.

بلاب ها (Blobs)

در فیلم توده 1958 The Blob با بازی استیو مک کوئین و بازسازی آن در سال 1988،  یک هیولای ژله مانند آمیبی است که ساکنان یک شهر کوچک را به وحشت می اندازد و با بلعیدن آنها بزرگتر و قرمزتر می شود.

در این رابطه بخوانید‌ : هایپرلیکویید (HLP) چیست و چگونه کار می کند؟

در دنیای کریپتو، به ویژه اتریوم، بلاب ها (مخفف Binary Large Objects) تکه های قابل توجهی از داده هستند که ماشین مجازی اتریوم (EVM) به آنها نیازی ندارد. داده های Blob حدود 20 تا 90 روز به صورت آن چین نگهداری می شوند و سپس حذف می شوند.

منبع: جان آیریوینگ

نتیجه استفاده از بلاب ها یک بلاک چین مقرون به صرفه تر و مقیاس پذیرتر است. به عنوان بخشی از به روز رسانی دنکان Dencum اتریوم، بلاب ها اغلب در کنار رولاپ ها استفاده میشوند.

بلاب ها همچنین ممکن است به تکه هایی از داده های نگهداری شده در سیستم های ذخیره سازی غیرمتمرکز مانند IPFS یا Filecoin اشاره داشته باشند. این بلاب ها رمزگذاری شده و در چندین گره ذخیره می شوند.

بلاب ها در شبکه مونرو Monero نیز کاربرد دارند که داده‌های باینری یک تراکنش قبل از توزیع آن در شبکه است. از آنجایی که Monero یک بلاکچین متمرکمز بر حفظ حریم خصوصی است، ساختار این بلاب ها به گونه ای است که به ناشناس ماندن داده ها کمک میکند.

رولاپ ها (Rollups)

رولاپ ها روشی برای پردازش تراکنش ها در پروتکل های لایه 2 هستند که بار پردازشی شبکه اصلی را کاهش می دهند. یک رولاپ، تراکنش را در لایه 2 چندین بار فشرده میکند و درنهایت آنها را جمع کرده و به لایه 1 ارسال میکند.

دو نوع رولاپ اصلی وجود دارد: رولاپ آپتیمیستیک (optimistic) و اثبات دانش صفر (ZK).

اساس کار رولاپ آپتیمیستیک نسبتاً واضح است. این بدان معناست که رولاپ بر اساس یک رویکرد «خوش‌بینانه» عمل می‌کند، با این فرض که یک تراکنش معتبر است مگر اینکه توسط اعتبارسنجی ثابت شود که اشتباه است. آنها فقط در صورت بروز اختلاف اعتبار تراکنش را بررسی می کنند.

رولاپ های ZK یک تراکنش را بدون افشای داده‌های آن اعتبارسنجی می‌کنند. در ZK-rollup ها فاینالیتی یا زمان نهایی شدن تراکنش صفر است.

تحمل خطای بیزانس (Byzantine Fault Tolerance)

این یکی از اصطلاحات کلاسیک دنیای بلاک چین و یکی از ویژگی های کلیدی این فناوری است، اما برای اکثر کاربران نامفهوم است.

مسئله عمومی بیزانتین یک مسئله تئوری است که دشواری به اجماع رسیدن احزاب غیرمتمرکز بدون نیاز به یک حزب مرکزی مورد اعتماد را بررسی میکند.

فرض کنید ژنرال هایی که هیچ ارتباط مستقیمی ندارند باید به طور همزمان به یک شهر حمله کنند تا پیروز شوند. اگر یکی از ژنرال ها عقب نشینی کند، یا به آنها علامت بدهد که حمله خواهد کرد اما پس از آن عقب نشینی کند، نبرد با شکست مواجه میشود.

همچنین بخوانید : روش جایگزینی با کارمزد (RBF) چیست؟

مسئله عمومی بیزانتین.

ساتوشی ناکاموتو با استفاده از مکانیزم اجماع اثبات کار، مسئله عمومی بیزانتین را برای بیت کوین حل کرد. در این مکانیسم نودها زمان و تلاش قابل توجهی برای ایجاد یک بلاک در شبکه اختصاص میدهند بنابراین شبکه به آنها پاداش میدهد تا انگیزه ای برای تولید اطلاعات دقیق داشته باشند.

تحمل خطای بیزانس خطایی در یک سیستم محاسباتی غیرمتمرکز است که خطا یا نتیجه متفاوتی را برای بازیگران مختلف نشان می‌دهد.

بنابراین، تحمل خطای بیزانس، انعطاف پذیری سیستم محاسباتی در برابر تلاش های مخرب را نشان میدهد.

پروتو دنکشاردینگ (Proto-danksharding)

شاردینگ ابزاری برای تقسیم دفتر کل به قطعات کوچکتری به نام شارد است.

اما proto-dankharding یکی از مبهم ترین اصطلاحات برای ورود به فرهنگ واژگان دنیای کریپتو است.

نام پروتو دنکشاردینگ از دو محقق اتریوم به نام پروتولامبدا و دانکراد فیست گرفته شده است. پروتو-دنک‌شاردینگ نوعی تراکنش است که از بلاب ها استفاده میکند. راهکار blob برای مقابله با مشکلات همیشگی اتریوم یعنی کارمزد های بالا و توان عملیاتی پایین طراحی شده است.

بلاب ها توسط رولاپ های لایه-2 برای جمع کردن تراکنش‌ها و ارسال آن‌ها به لایه اصلی اتریوم بدون ازدحام آن با داده های اضافی استفاده می‌شوند.

اما اگر عبارت Pro-Dankharding همچنان برای شما گیج‌کننده و مرموز است، می‌توانید به جای آن از پروپوزال بهبود EIP-4844 استفاده کنید.

DVT – تکنولوژی اعتبارسنجی توزیع شده

اکثر افراد در فضای ارزهای دیجیتال با اعتبارسنج هایی که تراکنش‌ها را در مدل‌های اجماع اثبات سهام تأیید می‌کنند، آشنا هستند.

DVT از این مفهوم استفاده می کند و فرآیند را از طریق چند اعتبارسنج غیرمتمرکز می کند. DVT “به عنوان یک سیستم عمل می کند که مشابه با تراکنش های چند امضایی (multisig) برای فرآیند اعتبارسنجی عمل می کند.

در نهایت، DVT به جای وابستگی به یک ولیدیتور، از ولیدیتورهای متعدد استفاده می کند، که انعطاف پذیری شبکه را افزایش می دهد و احتمال بروز حملات مخرب را کاهش می دهد.

ریشاردینگ پویا (Dynamic resharding)

ریشاردینگ پویا یک اصطلاح نسبتاً جدید است که تیم مارکتینگ Near Protocol آن را “جام مقدس شاردینگ” نامیده است، اما با این حال ممکن است این اصطلاح برای برخی قابل درک نباشد.

ریشاردینگ پویا ازمفهوم شاردینگ استفاده میکند و زمانی اتفاق می‌افتد که شبکه تعداد شاردها را بسته به بار محاسباتی تنظیم می‌کند.

به عنوان مثال ممکن است یک شارد داده های بیش از حدی داشته باشد در این صورت ریشاردینگ پویا آن را به دو شارد تبدیل میکند. دو شارد با داده های نسبتا کم میتوانند با یکدیگر ترکیب و به یک شارد واحد تبدیل شوند.

نانس (Nonce)

نانس یکی از آن عباراتی است که کاربران در روزهای ابتدایی آشنایی با ارزهای دیجیتال با آن مواجه می شوند و سپس به طور کامل فراموش می کنند.

در بلاک چین بیت کوین، nonce عددی است که در هدر بلاک استفاده می شود و سپس با رمزنگاری هش می شود. این عددی است که ماینرها از طریق آزمون و خطا حدس میزنند تا بلاک بعدی را تولید کنند.

ساختار داده یک بلاک بیت کوین که شامل nonce است.

عدد نانس فرآیند استخراج را منصفانه تر و شفاف تر می کند. حدس زدن این عدد به قدرت و انرژی محاسباتی زیادی نیاز دارد و در برخی موارد، ماینرها ممکن است مجبور شوند قبل از حل معمای یک بلاک، این نانس را چندین بار حدس بزنند.

ترجمه شده توسط مجله خبری نیپوتو